Oudalfabeet…

We moeten bijna een karretje meenemen om onze digitale evolutie mee zeulen. Mijn oude tante vroeg of ik met goochelen begonnen was toen ik mijn Samsung collectie naast het dienblad met lange vingers en thee uitstalde. Met enige argwaan bekeek ze mijn collectie. Even sprong ze van schrik op toen mijn Samsung het pure belletje liet horen omdat ik aan appie kreeg. Schuchter informeert ze waar het allemaal voor dient.

Eigenlijk zijn het allemaal computertjes vertel ik haar soepel terwijl ik het suiker van de lange vinger langs mijn verhemelte voel schrapen. "Ik weet best wel wat een mobiele telefoon is" een tikje geïrriteerd. Bemoedigend glimlachend knik ik,"natuurlijk tante". Waar ik al bang voor was gebeurde. "Vroeger", zo begint ze dan, "hadden we dat niet". "Wij hebben dat ook niet nodig".

Even kijk ik haar stil aan, ze vervolgt,"Jullie jongeren willen overal een antwoord op". "alles weten". "Onze wereld bestond uit werken, eten, saaie seks, slapen en soms een advocaatje". De mensen die wat rijker waren hadden een encyclopedie". "En hoe rijker ze waren hoe meer delen ze hadden van de Winkler Prins","soms wel twintig delen". Dan wijst ze met haar rimpelige wijsvinger naar mijn apparaten en haar blik word droevig. "Eerlijk gezegd voel ik me daardoor een oudalfabeet"…!