Moet jij ook je eigen wc-rol meenemen?

Gesprekken op feestjes en partijen gaan vaak over twee dingen: het weer en de bezuinigingen. Het schijnt dat het beter gaat in Nederland, maar ik heb nog geen mens gesproken die zegt daadwerkelijk meer in zijn portemonnee te krijgen. De werkloosheid is nog altijd hoog; het vinden van een baan niet makkelijk. Maar er zijn nieuwe vormen van bezuinigingen, zo blijkt uit de gesprekken.

Wist je bijvoorbeeld:
• Dat je een x-aantal keer per jaar cash geld mag storten op je rekening en als je vaker wilt storten, dat je er dan voor moet betalen?
• Dat het koekje bij de thee in verzorgingshuizen wegens torenhoge kosten is afgeschaft en als je een koekje wilt, dat je dan aan je visite moet vragen een versnapering mee te nemen?
• Dat er werkgevers zijn die voorschrijven dat je bedrijfskleding moet dragen maar daar zelf maar een deel van verstrekken en dat je de rest op eigen kosten moet aanschaffen?
• Dat er vacatures zijn waarvoor je eerst moet betalen om er op te kunnen solliciteren?
• Dat er hoge ho-te-me-to-ten zijn die zelfs het kwartje van het toiletbezoek declareren?
Zo kan ik nog wel even doorgaan.

Maar het omgekeerde is ook waar. Tuurlijk. Mijn vorige werkgever heeft bijvoorbeeld een keer uitgerekend hoeveel geld er in een maand aan wc-papier werd besteed en wat dat betekende voor het aantal rollen dat per personeelslid moest zijn verbruikt. Het bleek zoveel te zijn, dat alle personeelsleden wel aan een zeer ernstige en langdurige vorm van diarree moesten lijden.

Slaan we niet een beetje door in de bezuinigingen, dames en heren werkgevers? Ja, denk ik. Hebben we het ook aan onszelf te wijten? Ja, als ik eerlijk ben denk ik dat ook. Het begint in het klein. Laten we een testje doen. Kieper je handtas eens om. Hoeveel pennen van je werk heb jij in je tas zitten? En hoeveel kopietjes maak jij voor privégebruik? Ja, toch? Wie het kleine niet eert, enzovoort.

Ach ja, een beetje geven en nemen en dan komen we er wel uit. Een klein spanningsveldje tussen wat acceptabel en wat niet acceptabel is, is niet erg en zal altijd blijven.
En uiteindelijk is maar één ding belangrijk. En dat is dat we in goede gezondheid onze dagelijkse bezigheden kunnen doen. Of het nu met werk of privé te maken heeft. En als het kan ook met een beetje plezier.
Daarom hoop ik wel dat het tijdperk waarbij je je eigen wc-rol mee moet nemen, nog even achterwege blijft.