Lief leven!

Het is een zaterdag in de maand april van het jaar 2017. Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw en ik sta bij de visboer op de markt in Gouda. Ik heb net een zak kibbeling besteld en dan gaat mijn telefoon, het is mijn oom die belt. Hij deelt mee dat de avond ervoor een kennis van mij op 22 jarige leeftijd is overleden, ze is aangereden door een taxi in Amsterdam. Mijn wereld staat ineens stil, terwijl de wereld om mij heen verder gaat. Mensen eten een visje, lopen lachend voorbij, een stel heeft een discussie over naar welke verjaardag ze vanavond gaan en een ouder echtpaar van rond de 75 jaar zit op een bankje met een ijsje, en genieten van de zon, maar mijn wereld staat stil.
Inmiddels ben ik thuis en zie ik op Facebook een filmpje voorbij komen over een vechtpartij ergens op een school in Nederland. Dan in de week die volgt is er een aanslag in Zweden en komen er veel mensen om door een gasaanval in Syrië. Wat ik eerder dacht en nog steeds denk is, is dat de wereld in vuur en vlam staat door geweld.
Het is de dag van de uitvaart. Ik rijd op mijn scooter naar een sociëteit in de stad, want daar gaan wij haar leven vieren. Ik ben er bijna en dan rijd ik langs een stel die trouwfoto’s aan het maken zijn. Op dat moment denk ik, de wereld bestaat in zijn totaliteit uit liefde, geluk, haat en verdriet. Na de begrafenis kom ik thuis en ik moet deze heftige dag even op een rijtje zetten, alleen er komt wel gelijk een vraag in mij op.
Er wordt een jonge vrouw haar leven ontnomen, die vol in het leven stond, die van reizen en lekker eten hield en die genoot van elke dag. Waarom wordt het leven niet ontnomen van de mensen die onze wereld pijn doen? Deze vraag zal nooit beantwoord worden. Het leven is oneerlijk, maar het leven is ook lief en mooi. Wees lief voor elkaar en geniet van elke dag, want voor je het weet… #liefleven