Jachtig leven
Aan de voet van een heuvel – onder de hete Afrikaanse zon – zitten twee jonge luipaarden geduldig de komst van hun moeder af te wachten. Ze hebben honger en zijn nog afhankelijk van de vangst van die ze voorgeschoteld krijgen. Een van de twee komt overeind en beent op gracieuze wijze heen en weer. De tijd verstrijkt, ze worden wat nerveus. Een dier kent geen tijd, maar wel een hongerige maag. Ze beginnen te beseffen dat er iets aan de hand is. Uiteindelijk geven ze de hoop op. Er is een dagdeel verstreken. De zon verliest aan kracht. Aarzelend lopen ze de heuvel op, af en toe omkijkend in de hoop daar hun moeder te zien met een prooi in de bek.
De volgende dag verlaten ze de veilige glooiing waar ze opgegroeid zijn; ze weten dat ze nu zelf aan de bak moeten. Ze hebben op speelse wijze geleerd een prooi te achtervolgen en hebben hun moeder zien doden. Langs hoog gras betreden ze het jachtgebied. Vanuit hun ooghoeken zien ze een object op hen afkomen. Voordat ze zich beide uit de voeten kunnen maken valt een van hen ten prooi aan een leeuw. Het luipaard vecht van zich af, maar zijn aanvaller is te bloeddorstig. In hetzelfde tijdsbestek dat zijn moeder een antilope uitschakelt, legt hij het loodje, op een afstand in afgrijzen aangestaard door zijn broer. Deze vervolgt geschokt zijn weg. Verweesd, maar ook alleen. En dat allemaal in één etmaal.
Natuurfilms geven een realistisch beeld van het harde leven van in vrijheid levende dieren. De katachtigen hebben het moeilijk op de Afrikaanse vlakten. Niet alleen door de inmenging van de mens. Leeuwen zien luipaarden als concurrent op de vleesmarkt. Iedere kans om een onervaren jachtbroeder van een ander soort uit te schakelen, grijpen ze aan.
Net als veel mensen kijk ik graag naar natuurfilms. Dat deze documentaires zo geliefd zijn, komt misschien wel door de parallellen die te trekken zijn tussen het leven van dieren en ons eigen bestaan. Lotsbestemming. De prijs van vrijheid. Veiligheid. Wie is te vertrouwen. Levensbegrippen die voor beide belangrijk zijn, voor mens en dier.
Er is een reclamespotje op tv over katachtige op Afrikaans grondgebied. Er wordt om een gift gevraagd om ze van uitsterven te behoeden. Je ziet een luipaard over een kale vlakte lopen. Dan moet ik altijd aan die twee beesten denken uit die natuurfilm. Die twee die op de dag dat ze geacht werden volwassen te worden, getroffen werden door het lot.
Het is 20.00 uur. Tijd voor het journaal.