Ik doe aan wildplassen

Wij vrouwen hebben het niet makkelijk. Ja, dat vind ik echt. Ik zal het uitleggen met een voorbeeld.
Neem nu bijvoorbeeld de situatie dat je op een vreemde locatie bent en je moet plassen of je-weet-wel en er zijn geen toiletten in de buurt. Mannen hebben het in dat opzicht veel makkelijker. Die halen het gevaarte te pas en te onpas tevoorschijn en plassen daar waar het uitkomt. En kijk er maar niet te lang naar, want dan krijg je me daar toch een blik terug van: waag het niet er wat van te zeggen. Oké, als ze een grote boodschap moeten doen, wordt het ook wat lastig om de nood te ledigen. Maar, het is toch oneerlijk verdeeld als je erover nadenkt?
Vrouwen moeten nu eenmaal vaker plassen omdat we anatomisch anders in elkaar steken en voorzieningen daarvoor zijn er in het openbaar niet. Terwijl er voor de mannen plaskruisen in overvloed zijn. Notabene gratis. Waarom is er voor de vrouw niks vergelijkbaars?
Er was ooit eens iemand die zeer met het lot van ons vrouwen was begaan en bedacht de plastuit. Weet je het nog? Een attribuut waarmee het ook voor vrouwen mogelijk is om staand te plassen. De meningen zijn erover verdeeld. Ik hou het erop dat het vast door een man is bedacht met weinig kennis van het vrouwelijk lichaam.
Wij moeten altijd op zoek naar een tankstation of restaurant. Kost je een consumptie en nog eens 50 cent en vervolgens kun je eerst tien minuten in de rij staan. Ben je eenmaal aan de beurt, dan is mijn euvel dat ik er altijd net eentje voor me heb gehad die niet hoefde te plassen maar dat andere. Een warme walm komt mij dan tegemoet en in een reflex doe ik de deur weer dicht. Van voorbereidende ontsluitingsactiviteiten in mijn onderlichaam is dan toch al geen sprake meer, dus haak ik af.
Maar geen nood meer voor mij bij hoge nood want ook ik doe steeds vaker aan wildplassen Tja, wel even een openbaring om dit zo te zeggen, maar het is wel waar. Natuurlijk niet zoals mannen het doen langs de snelweg of zo. Nee, ik zoek meestal de rust en stilte van onze natuur. Sorry, maar het is niet anders zolang er geen oplossing voor ons vrouwen is. Ik zeg: lieve mensen in Den Haag, doe er wat aan. Zo, ik heb gesproken.