Ik ben toch niet de enige….

….Voor wie kleren een omhulsel van het lichaam zijn, en niet meer? Voor mij gaat het om de binnenkant, complimentjes over mijn uiterlijk geven mij een ongemakkelijk gevoel. Want het laat me onverschillig hoe mensen mijn haren en kleren vinden. Het geven van dit soort complimentjes vind ik net zo lastig, veel mensen vinden dat belangrijk maar ik heb geen waardeoordeel over kleren.

Criminelen kunnen het etiket fout opgeplakt krijgen, maar kleren (kleding) en haren (kapsels)?
Wie bepaalt dat? De codes voor kleding, accessoires enzovoort, worden jaarlijks opnieuw bepaald door modeontwerpers en trendwatchers. In talkshows op tv en in kranten/bladen wordt op enthousiaste en gezaghebbende toon meegedeeld wat IN is volgend jaar, en wat helemaal UIT.
Maar het al dan niet navolgen daarvan is een persoonlijke keuze waar iedereen vrij in zou moeten zijn. Helaas geldt dat niet voor iedereen. ‘Eigenheid’ respecteren als het om het uiterlijk gaat, knelt bij veel mensen als een te krap zittend kledingstuk of een slechte beurt bij de kapper.

Dat kijken naar de buitenkant gaat soms heel ver. Bijvoorbeeld als de term representatief in de strijd gegooid wordt. Teveel mensen vinden dat ze het recht hebben om te bepalen. Omdat ik op dat vlak geen serieuze discussie kandidaat ben, hoor ik het doorgaans stilzwijgend aan. In gedachten schud ik vaak mijn hoofd over zoveel arrogantie en onverdraagzaamheid. Ik heb geleerd dat het uiten van een andere mening meestal niet op prijs gesteld wordt, het levert zwijgende en/of afkeurende blikken op.

Dit alles ondanks alle positiviteits- trainingen die werknemers vrijwillig verplicht opgedrongen krijgen en waar de nadruk ligt op acceptatie van elkaar en respect voor elkaar. Nu heb ik het niet over de kledingcodes die voor bepaalde beroepen gelden, dat vind ik een ander verhaal. Maar daarbuiten zou iedereen zich prettig moeten kunnen voelen in zelfgekozen kleren met dito haardracht, of die nu aan moderegels beantwoordt of niet. Ik ben klaar met uitspraken als ‘dit kan toch echt niet’, of zoiets trek je toch niet aan’, die uiteraard altijd gedaan worden achter de rug van de persoon waar het om gaat.

Ik geef de voorkeur aan andere gespreksonderwerpen. En zijn die even niet in voorraad, dan liever een discussie over het weer, in plaats van het uitgebreid discussiëren over die te dikke billen in een te strakke broek of een te strak shirt over vetrollen.

Greet Tulp-Zondag