Enkeltje Atlantis

De laatste jaren is er een nieuw fenomeen ontstaan: de escaperoom. Ze zijn er in alle soorten, maten en moeilijkheidsgraden, van niveau analfabeet tot niveau Einstein. Ook is er een rijk assortiment aan thema’s: van middeleeuwse martelkamers tot een kamer van een mislukte goochelaar. Niet alle thema’s zijn even geslaagd, denk maar aan die heftig bekritiseerde Achterhuis-escaperoom.
Ik zat het afgelopen weekend met mijn familie in zo’n escaperoom. Het was er een waar ik zo snel mogelijk uit wilde. De escaperoom had als thema Amelia Earhart, de eerste vrouw die in haar eentje de Atlantische Oceaan overvloog. Opeens begon haar vliegtuig langzaam hoogte te verliezen. We dreigden in zee te storten. Een lollige oom zei dat je dat ervan kreeg als je een vrouw achter het stuur liet. Mijn familie en ik, opeens in haar vliegtuig beland, moesten de deur naar een veiligere plek openen om ons gereed te maken voor de crash. Amelia zelf hielp helaas niet mee, ze zat waarschijnlijk gewoon met haar zoon te appen dat hij zijn kamer op moest ruimen. O ja, wat ook niet echt hielp was dat ze 10 verschillende sloten had voor één deur. Na een half uur puzzelen begon mijn claustrofobisch aangelegde nichtje wel heel erg te zweten, werd mijn lollige oom steeds minder leuk en vond ik de naderende crash minder beangstigend dan het idee hier nog veel langer te moeten zitten met mijn familie.
We hebben het raadsel niet op kunnen lossen. Wij zijn voorgoed verdwenen in de golven. Wel zie ik nu slimmere manieren om naast school wat bij te verdienen in plaats van het aloude vakkenvullen of kranten bezorgen. We hebben thuis nog een oude schuur waar ik fijn mensen kan opsluiten die er ook nog eens voor willen betalen. Nu alleen nog een geschikt thema waaraan iedereen wil ontsnappen; een ellenlange vergadering van de plaatselijke biljartclub, een verhandeling over duiven fokken of een vergadering van de Tweede kamer over de aardgaswinning in Groningen. Even langs de kringloopwinkel voor wat bruikbare attributen en een kleine investering in wat cijfersloten. Mijn moeder zal vast wel de deur open willen maken wanneer mijn klanten er niet uit kunnen wanneer ik er even niet ben. Ik denk erover om 20 euro de man te rekenen. Ik voorzie een gouden toekomst zolang er mensen blijven die zo weinig te doen hebben dat ze ervoor betalen om opgesloten te worden. Een passende slogan heb ik al: ‘Uit de schuur binnen een uur.’