De Boer Zoekt Vrouw aha-erlebnis
Zenuwachtig kijk ik om me heen. Was het echt voor mij bedoeld? Ja hoor, andere meisjes staan er niet naast me in de garagebox van het hipste meisje van de klas. Het klassefeestje is in volle gang en echt hip is het niet met de slingers die haar moeder heeft opgehangen. De zilverkleurige slierten steken schril af tegen de betonnen wand waar de bas tegenaan dreunt. Langzaam glimlachend komt hij op me af met zijn handen een soort van naar me uitgestoken. Dit bedoelen ze dus met de uitnodiging om te gaan schuifelen.
Ja ja, zo heette dat vroeger: dicht tegen elkaar aan gaan staan wiegen op de langzame tonen van de muziek. Een ieder zich zeer bewust van het lichaam en bijbehorende geuren van de ander. In dit geval van de walgelijke geur van de paprikachips die nog tussen zijn plaatjesbeugel kleefde. En dan weet je: je MOET hier doorheen. Door de klanken van dat nummer die tergend langzaam door het betonhok lijken te kruipen en door de zachte adembries die langs je gezicht strijkt, mede mogelijk gemaakt door Croky en Co.
En al hebben we het dan over de jaren ’80, dit gevoel is iets van alle jaren. Dat je met elkaar zit opgescheept en dat je weet dat je er het beste van moet maken maar dat je alleen niet weet hoe. Dat je daar onhandig in elkaar hangt en uit het puntje van je tenen hoopt dat je niet op die van de ander gaat staan. Wat dan juist wel gebeurt. Waarna je onhandig naar elkaar lacht en met klotsende okseltjes dapper verder gaat. Zoiets moet toch een aha-erlebnis zijn met de nadruk op de A van Awkward?
Precies dat gevoel krijg ik bij het kijken naar Boer Zoekt Vrouw. Dat gevoel van herkenning, plaatsvervangende schaamte en opluchting dat ik daar zelf niet met mijn poten in de klei hoef te staan. Want dat is toch waar het om gaat? Het enige is misschien dat de bruine gordijnen in de woonkamer nog net iets aandoenlijker zijn dan de zilveren slierten in de garagebox, maar veel schelen doet het volgens mij niet. Ik stel dan ook voor dat we na al deze jaren maar eens na gaan denken over een nieuwe variant zoals speeddaten met een vrijgezelle politicus bij zijn moeder thuis. Compleet met Hitkrantposters boven zijn bed. Geven we hem alleen geen paprikachips.