chaotisch

Als ik om me heen kijk zie ik heel veel verschillende mensen. Logisch natuurlijk, want iedereen is anders. Ik let op de rust die anderen uitstralen en die ik zelf helaas mis. Door die rust doen ze alles rustiger en beheerster dan dat ik dat doe. Niemand in mijn omgeving is zo vaak iets kwijt dan mijn persoontje. Dat komt omdat ik een chaoot ben.

Mijn rommellaatje is bijna altijd erg rommelig en mijn stapeltjes kleding liggen nooit lang netjes.
Bij de sportschool ben ik geregeld wanhopig als ik zie dat er weer eens twee verschillende sportschoenen in mijn tas zitten. Of dat ik iets vergeten ben mee te nemen wat ik nodig heb.
De keren dat ik mijn bibliotheekpasje of telefoon zoek raak zijn niet te tellen. En laat ik maar niet beginnen over mijn leesbril…

Nu wil ik eindelijk echt veranderen. Denk ik. Het lijkt me (soms) heerlijk om eerst na te denken en dan pas te gaan doen. Alles een vaste plaats geven, zodat er nooit meer iets zoek raakt. De aardappels rustig schillen, en er geen wedstrijd van maken. Niet als een wilde door het huis rennen, zoekend naar mijn bril. En alles niet meer snel afraffelen in en rond huis.De wil is er wel, alleen lukt het me op de een of andere manier gewoon niet. Ik geloof dat ik er de nut niet echt van in ziet. Omdat het zo ook goed gaat. Want ik ben wel chaotisch, maar ook makkelijk. Vriendinnen zijn soms jaloers op me, omdat ik vrije tijd voor mezelf maak. Ik kan alles makkelijk los laten en heerlijk van de voorjaarszon genieten. Of naar het strand gaan met de hond, of lekker lezen….En zeg nou zelf, dat is toch ook wel erg prettig!