Blijf met je poten van onze poten!

Het is nog niet zo lang geleden dat je als meisje door je ouders aan je haren werd teruggetrokken als je met een te kort rokje naar buiten ging of als je als jongen je broek onder je kont had hangen. Tegenwoordig is het, blijkbaar, doodnormaal om je kind met een betonschaar in hun jas de deur uit te laten gaan. Het verhaal wordt pas helemaal gestoord als je bedenkt dat kinderen dus hoogstwaarschijnlijk denken dat het in deze tijd ‘normaal’ of ‘cool’ is om met een betonschaar een paar tanden uit iemands mond te tikken. Puur en alleen omdat iemand liefde in plaats van haat toont op straat. Die onderontwikkelde mensen die de liefde op deze manier bestraffen mogen van mij dit land uit opflikkeren, letterlijk.

Wij in het oh zo ruimdenkende Nederland hebben sinds 1990 homoseksualiteit niet meer opgenomen in de lijst van geestesziekten en maar liefst 91% van de Nederlanders geeft aan homoseksualiteit te accepteren. Applaus voor Nederland.

Het is pas sinds 1 april 2001, en nee dit is geen grap, dat koppels van het gelijke geslacht met elkaar in het huwelijksbootje mogen stappen. Hiermee was Nederland het eerste land waar het homohuwelijk werd toegestaan. Hoe kan het dan zijn dat wij, als het op papier zo tolerante Nederland, dan nog steeds angstige homo’s en lesbiennes in ons midden hebben? Ik heb het nu niet over de mensen die er voor zichzelf nog niet uit zijn of ze gevoelens hebben voor iemand van hetzelfde geslacht. Het gaat mij er om dat mensen bang zijn om in het openbaar handen vast te houden of om, op wat voor manier dan ook, liefde te uiten. Kunnen wij Nederlanders nu écht zeggen dat wij trots op ons land mogen zijn omdat wij zo lekker loyaal naar de gay’s zijn? Voorlopig uit die loyaliteit zich alleen nog maar in het eenmalige feest waarop we opeens allemaal ‘lekker gek’ gaan doen en waar iedereen in z’n regenboogkleurige kleding naar homo’s, lesbiennes, biseksuele en transgenders gaat zwaaien wanneer ze ons op boten door de grachten passeren.

Tuurlijk, de homohaat is in andere landen veel groter dan in ons kikkerlandje en het is echt niet zo dat er iedere dag tanden uit monden worden getikt door gekken met een betonschaar, maar dat wil niet zeggen dat homogeweld geen serieus probleem is. Juist een land als Nederland, die als voorbeeld voor vele landen een grote rol speelt op dit gebied, moet iets doen aan deze bizarre vorm van geweld. Want wat stelt liefde nog voor als niet iedereen er recht op heeft?