Anti-glamour

‘Eigenlijk ben ik hier veelte nuchter voor’. Een gedachte die meer dan eens door mijn hoofd is gegaan tijdens een modespektakel of een of ander hysterisch evenement. En dan niet zozeer in de zin van ‘er moet nodig wat alcohol in’, al kan dat over het algemeen ook geen kwaad, maar dit gaat meer om het feit dat ik eigenlijk een heel nuchter meisje uit een boerendorpje ben. Té nuchter voor al die poeha.

Ik voel mij stiekem, diep van binnen, altijd wel een beetje overdressed. Op zo’n feestje, bedoel ik dan, heus niet áltijd. Niet dat ik thuis in mijn galajurk op de bank hang ofzo. Eigenlijk ook al wanneer ik mij met mate heb opgedoft. Leuk jasje, mooie pantalon, haar in de krul. Zelfs dan al. Maar daar laat ik niks van merken. Ook al zegt mijn hoofd ‘eigenlijk ben ik hier veelte nuchter voor’, mijn voorkomen straalt uit ‘doe mij nog maar een glaasje champagne’.

Toch blijf ik er te nuchter voor. En bij mij hangt dit samen met onhandigheid en ongemakkelijkheid. Zo beland ik wel eens in situaties waarbij ik mijzelf enkel kan uitlachen. Laatst zat ik bijvoorbeeld klem in een of ander chic toilet omdat ik zo nodig een rok aan had moeten trekken met een stuk of tachtig laagjes aan onderrok. Het antwoord op de vraag ‘naar boven of naar beneden?’ is in de situatie van een enorme rok op het toilet altijd, ik herhaal, altijd ‘naar boven’. Maar wanneer je de rok dan een end naar boven hebt getrokken zodat het mogelijk is om je behoefte te doen, ja, dan zit je klem. Ik zat klem en ik zag niks meer. Ik zag alleen nog lagen onderrok. Wat een moment van anti-glamour was dat. Naast klem zitten in een toilet maak ik vaker momenten mee waarop ik mijzelf tegenkom. Zo vloek ik wel eens tijdens een chique aangelegenheid. Ik scheld niet de hele tent bij elkaar hoor. Ik laat wel eens zachtjes ‘verdomme’ vallen. Of ‘godsamme’. Of ‘jezus wat is dat nou voor trol’. Geheel onschuldig. Mijn echte valkuil is eten op events. Zo ben ik wel eens aangesproken door een of andere pief van een of ander merk terwijl ik net een bitterbal in mijn mond duwde. En die was nog iets te heet. Ook heb ik wel eens de hand geschut met een belangrijk persoon terwijl er nog vulling van een net opgegeten macaron aan mijn hand kleefde. Wie serveert er dan ook plakkerig voedsel en bitterballen (!!) op een zogenaamd chic feestje? Echt, waar slaat dat op? Hoe dan ook, het valt niet altijd mee, maar het is wel erg leuk. En alle Nederlanders zijn nuchtere mensen dus dit heeft iedereen wel eens. Toch? Please?