Wilhelmus

Stel dat we na 15 maart een dusdanige coalitie gaan krijgen die mogelijk maakt dat we allemaal elke dag beginnen met ons Wilhelmus. Strak in het gelid en uit volle borst. Iedereen doet mee, of is het tegen die tijd iedereen moet mee? Gaat Nederland er dan anders uitzien? Staan we aan de vooravond van een culturele revolutie? Wat doen we met diegenen die weigeren mee te zingen? Welk effect gaat deze vaderlandse zelfverheerlijking op het politieke wereldtoneel hebben? Allemaal vragen waar ik nog geen antwoord op heb.
Laat ik me eens aan een voorspelling wagen. De wereld ligt er geen minuut wakker van. Al zou hier een burgeroorlog los breken. Ons landje komt gewoon in de rij van andere nietszeggende landjes waar de pleuris is uitgebroken.
Echt waar? Geeft de wereld er echt helemaal niks om?
Denk het niet nee.
Nederland? Vroeger een gevreesde wereldmacht. Nederland? En niemand maakt er zich druk om als er hier een nationalistische politieke omwenteling plaatsvindt die zijn weerga niet kent?
Niemand nee. De wereld zou het slechts als een bevestiging zien van het feit dat dit kikkerlandje niet meer of minder is dan een bananenrepubliek. Precies zoals de wereld het altijd beschouwd heeft.
Overdrijf ik? Absoluut.
Maak ik onze vaderlandse politiek belachelijk? Absoluut niet.
Niet? Nee, niet. Onze vaderlandse politici maken zichzelf namelijk al jaren zelf volslagen irrelevant.

Het lijkt zo triviaal. Nederland moet weer terug naar haar oorsprong. Het Wilhelmus metaforisch voor onze wederopstanding. Neem eens de tijd en denk er eens heel goed over na. Na verloop van tijd komt u tot de conclusie dat het zo triviaal nog niet is. Het geeft exact aan tot wat Nederland geëvolueerd is. De natie die de weg kwijt is. De natie die haar eigen identiteit en onschuld gaandeweg door een doorgeslagen conformistische instelling achter zich heeft gelaten. “Wilhelmus van Nassouwe ben ik, van Duitsen bloed”. Van Duitsen bloed! Niet eens van Nederlandsen bloed. Zelfs ons eigen volkslied lijkt ons Nederlander-zijn te ontkennen. Trots elke dag beginnen met het Wilhelmus lijkt dus bijna trots zijn op het niet hebben van een eigen identiteit.
Hou op met die onzin. Het zingen van een volkslied is niet de oplossing. Koester het feit dat wij Nederlanders open staan voor de wereld. Die attitude heeft ons groot gemaakt. Het zit hem in het feit dat we best wel eens collectief hard op mogen treden tegen diegenen die onze goedheid met voeten treden.