Waarom Turken zo ‘Turks’ willen blijven

Na veel aarzelen heb ik besloten om me toch uit te spreken over het volgende onderwerp, een voortvloeisel van de diplomatieke rel: Ik, als Turkse Nederlander, begon me al een tijdje af te vragen waarom er eigenlijk zo’n enorme heisa is over de integratie van de Turken. Om die vraag voor mezelf op te helderen dook ik de geschiedenis boeken in want wie het verleden niet kent, zal geen greep krijgen op de toekomst. Zo merkte ik op dat er in Nederland eigenlijk altijd een soort afkeer is geweest voor ‘anderen’. In het begin waren het de protestanten, die rare rakkers die als ketters werden verbrand omdat ze anders waren. Nadat de Republiek was uitgeroepen in 1588 waren het de katholieken die niet deugden, want weer waren zij anders in de ogen van de meerderheid. Maar vanaf diezelfde tijd gebeurde er iets opmerkelijks, de handelsgeest bloeide meer op en omwille van de ultieme winst moesten deze andersdenkenden toch maar even geaccepteerd worden. Zo ook rond de jaren 60 toen het voor de economie voordeliger was om anders denkende immigranten binnen te vissen. Begrijp me niet verkeerd, ik ben er trots op dat Nederland al zeer vroeg de vrijheden van de mens in zijn grondwet heeft kunnen verwerken, maar vaak was dit niet een gedeelde opinie maar de opinie van hen die daar economisch baat bij hadden. Terug bij de Turkse integratie vind ik het merkwaardig dat mensen verwachten dat als je naar Nederland komt om te werken je jouw afkomst totaal moet verloochenen om geaccepteerd te worden in de maatschappij. Stel een Nederlander die naar China verhuist, moet hij/zij volgens u dan ook al zijn Nederlandse gewoonten achterwege laten? Nooit meer het woordje bloemkool uitspreken maar voortaan gewoon op z’n chinees Càihuā zo niet ben je een ‘kut buitenlander’. Of een Spanjaard die naar Nederland verhuist, is het dan ook een schande dat hij/zij zijn kinderen de Spaanse taal wilt aanleren en buitenshuis ook de Spaanse taal gebruikt? Waarschijnlijk is dat geen probleem, maar o wee als het land van herkomst dus Turkije is. Na talloze haatreacties van PVV’ers die nu de 2de grootste groep in Nederland uitmaken ben ik tot de conclusie gekomen dat hoe goed ik ook mijn best doe om me in te mengen bij de bevolking door mee te doen aan de maatschappij, te studeren, heel breed te grijnzen naar vreemden in trams en bussen zal ik als meisje met zwart haar en zwarte ogen nooit worden gezien als een echte Nederlander, net als de hoofdpersoon van De zwarte met het witte hart. Snapt u het nu?