Voor honing danst de beer.

Genietend van mijn muziek wacht ik op de metro. In mijn ooghoek zie ik een meisje staan die naar mij kijkt. Ik snap niet zo goed waarom, dus ik kijk vluchtig haar kant op. Er ontstaat een vage herkenning. Ik lach onzeker. Haar oortjes verdwijnen uit haar oren. Uit beleefdheid besluit ik hetzelfde te doen. Ze vraagt mij hoe het gaat, op dat moment realiseer ik mij dat het een meisje is waar ik ooit eerder mee heb gesproken in de bus.
We raken aan de praat. Zoals ik de afgelopen tijd vaak aan mijn leeftijdsgenootjes vraag of zij gaan stemmen, doe ik dat nu weer. Nog voordat ik mijn zin af kan maken, schudt ze flink nee, waarna zij uitleg geeft dat ze het gevoel heeft dat stemmen voor haar geen zin heeft. Zij voelt zich onvertegenwoordigd.
‘’Als ik ga stemmen zullen die poppetjes toch niet precies doen wat ze nu roepen. Het is allemaal onzin, joh! Kijk Rutte! Ze mogen hem afschieten van mij.’’
Het is niet de eerste keer dat ik mensen hoor over het niet-stemmen, tenslotte ben ik een student. Ik begrijp het aan de ene kant ook wel. Aan de andere kant vind ik het erg onverstandig.
Natuurlijk bestaat er geen partij waar je het met elk standpunt eens bent.
Natuurlijk zijn de campagnes voornamelijk bedoeld om kiezers te trekken.
Natuurlijk zijn de partijen niet volledig in staat om alles waar te kunnen maken wat zij in hun verkiezingsprogramma hebben staan. Zo werkt dat namelijk in een coalitieland.
Wat ik dus absoluut niet snap is dat er zoveel leeftijdsgenoten zijn, die wel een mening hebben over alles wat er gebeurt in het land, maar niet stemmen. Zij stemmen bijvoorbeeld niet omdat zij het gevoel hebben dat die ene stem iets bijdraagt. Wanneer Henk en Ingrid massaal stemmen en jouw soulmate Marokkaans is. Had je achteraf toch beter kunnen stemmen op een partij die jouw vriendje niet direct met het eerste toestel van RyanAir terugstuurd.
Want een verloren stem is een weggegeven stem.
Een betere wereld begint bij jezelf. Ik vind dat wanneer jij verandering wilt zien. Vervolgens niet stemt, je de aankomende 4 jaar volledig je mond moet houden over de keuzes die worden gemaakt in Den Haag.
Vergeet niet dat het een privilege is dat wij mogen stemmen. Niet ieder mens op aarde heeft controle over hun politieke lot. Het maakt oprecht niet uit wat je stemt. Zolang de partij maar bij (zo veel mogelijk van) je ideeën aansluit.

Mijn boodschap aan alle mensen is dan ook dat we massaal naar de stemhokjes gaan en een prachtig, nieuw parlement bij elkaar stemmen.