The best view comes after the hardest climb!

Herken je dat? Heb je net een programma gezien waarin mensen gefilmd zijn die hun leven op z’n kop hebben gezet door zich in een onbekend avontuur te storten, je de adrenaline door je lichaam voelt stromen en bijna euforisch wordt? Je denkt, dat wil ik ook! Even lijkt het alsof de sky de limit is en haal ik een paar boeken uit de kast in de hoop dat mijn euforische gevoel verder wordt aangevuurd. Ik blader ze door en zoek naar antwoorden op onduidelijke vragen.

Bemand met een laptop van het merk Acer en een roze Hema notitieboekje begeef ik mij vervolgens onder de hippe café bezoekers. Ik kijk om me heen, veelal jonge mensen met MacBooks. Als een onbeholpen stumper haal ik mijn enorme Acer laptop tevoorschijn. Ik staar naar een leeg Word document en na een paar pogingen om mijn gedachten te ordenen en op te schrijven, geef ik het op. Dat euforisch gevoel is langzaam weggeëbd en voor ik het door heb, schakel ik over op mijn dagelijkse modus. Met lood in mijn schoenen strompel ik weer terug in mijn gouden kooi. Hier ben ik veilig, of is het alleen maar schijnveiligheid?

Waarom kan ik mijn vleugels niet uitslaan en mij bevrijden uit deze gouden kooi en neerdalen op Ibiza en de hele dag mantra’s zingen? Als ik dat nu eens wist, dan zou de wereld er voor mij heel anders uitzien. Zucht! Opeens heb ik zin in een sigaret. Erger nog, even voel ik de verleiding opkomen om al mijn slechte gewoontes weer in mijn leven toe te laten. Mezelf tonrond eten met chips en chocolade zodat ik nooit meer door de deur van de gouden kooi naar buiten kan. Het is duidelijk, ik ben er nog niet klaar voor.

Ik vat weer moed en haal een paar keer diep adem en denk: Be patient, The best view comes after the hardest climb!