taal van de kiezer
De een loopt weg met Beatrice de Graaf en noemt haar helder en duidelijk, terwijl de ander haar verguist als goedmens en naïeve islamknuffelaar. De een vindt Aboutaleb geweldig en duidelijk, terwijl de ander hem afbrandt tot voorbij de enkels. Wat is er met ons aan de hand? Hoe krijg je duidelijkheid in deze verwarrende tijden van extremistische meningen en verwijten?
Velen zijn afgehaakt van twitter en kijken niet meer naar de meningen en verwijten. De oneliners vliegen in 140 karakters over en weer dat je er duizelig van wordt. Wat kan ons redden uit dit moeras van meningen en oplossingen, die we met al deze oneliners ombuigen tot overtuigingen en (alternatieve) feiten? Het lijkt een onmogelijke opgave. Dan is het gemakkelijker om ze weg te zetten als boze bange bedreigde bekijkende bekeken berooide belazerde burgers.
Bij Pauw en Jinek vertelt een mevrouw uit een vinex wijk dat ze is afgehaakt van de politiek. Ze vindt politici kleuters die met elkaar ruziën en verwijten maken. Al die debatten geven alleen maar verwarring. En ze staat daarin niet alleen. De partij voor de niet stemmers probeert er garen bij te spinnen door ze te benoemen, maar komen ook niet met echte plannen over wat er moet gebeuren.
Misschien moeten we het niet meer hebben over meningen en oplossingen. Misschien kunnen we beter kijken naar welke waarden we willen omarmen. Want willen we niet allemaal het beste voor onszelf … en de ander. Willen we niet allemaal respect voor onszelf … en de ander. Willen we niet allemaal in vrede leven … met de ander. Willen we eigenlijk niet allemaal hetzelfde? Misschien is het probleem dat de ene partij zijn mening wil opdringen aan de ander. Waarom het gevecht aangaan? Waarom debatteren? Zeg wat je vindt en maak duidelijk dat je er anders over denkt. Tegenwicht van de andere partij geeft energie om duidelijk te maken dat je verschillende oplossingen hebt.
Misschien moeten we nog een paar jaar doorgaan met debatteren om te ontdekken dat we het eens zijn over het feit dat we verschillende over bepaalde zaken denken. Dat er juist daarom wat te kiezen valt. Wat een geluk! We mogen verschillend denken over zaken. Dat is pas echte vrijheid. Een als jij denkt dat die vrijheid bedreigt wordt, ga dan stemmen op 15 maart om ook jouw bijdrage te leveren aan die vrijheid. Help jij mee?