Puur Geluk!

Het lijkt alweer een decenia geleden dat ik mij zo euforisch voelde, de tijd gaat veel te snel! Mijn vingers beginnen te jeuken, mijn hart gaat sneller kloppen, ik kan het ruiken, “Moedertje Winter” staat voor de deur! Het gerammel aan de deurpost kan ik in mijn slaap horen, de koude adem van haar wind blaast door mijn haar.Veel mensen kruipen terug onder de wol en zouden het liefste een winterslaap houden tot Monsieur Zomer weer om de hoek komt kijken. Daarentegen kan ik niet gelukkig genoeg zijn, voor mij voelt het als thuiskomen. Niet dat ik in een ijskast woon, maar ik houd van de winter en alles wat het met haar meebrengt.

Zoals het een nuchtere Hollandse meid betaamt schaats ik ook graag, maar dat is niet de voornaamste reden dat ik zo dol ben op de winter. Ik heb mijn hart sinds lange tijd verloren aan de liefde van mijn leven. Ik heb “hem” in mijn schooltijd ontmoet en heb “hem” nooit meer losgelaten. Als ik met “hem” op pad ben, kan ik de hele wereld aan. Mijn “snowboard” is mijn mijn bff en perfecte man tegelijk! Snowboarden geeft mij het gevoel dat ik de hele wereld aan kan. Alle problemen en andere vraagpuzzels die ik heb, doen er niet toe zodra ik met mijn snowboard onder mijn arm de lift instap op weg naar de rit van mijn leven.

De zomer komt dichterbij, de sneeuw smelt langzaam onder mijn voeten. De vogels fluiten en de zon lacht. Waarom kan ik mijn telleurstelling niet onderdrukken. Mensen lopen met opgerolde pijpen en korte mouwen door de straat. Rood gebrande kale koppen sieren de terassen.
Het gele nat vloeit rijkelijk en zonder een flitsende zonnenbril hoor je er niet meer bij!
Deze boze macht drijft mij en “hem” uit elkaar. Wat moet ik nu? Ieder een eigen weg inslaan?
Maar wij zijn toch voor elkaar gemaakt? Mischien moeten we eerst maar eens uitbuiken van een heerlijke winter en dan op reis gaan. Hoe dan ook wij komen elkaar weer tegen!

De winter is nog ver weg, maar ik kan nu al genieten van het knisperende geluid van verse sneuw onder mijn board. Waar geniet u zo van?