Papa’s meisje

Inspiratiebron voor dit gedicht was het jonge overlijden van mijn eigen ouders in 2001 en 2004. Ze waren 45 en 46 jaar oud en hebben het opgroeien van mij en mijn zusje helaas moeten missen.

‘Papa’s meisje’

ik wil je vragen om
mij te omarmen
als het zover is
gids te zijn
van mijn reis
naar het paradijs

ik wil je vragen om
van mij te houden
te vertellen wie ik was
en waar ik nu ben
papa’s meisje te vertellen
dat ze mij altijd mag bellen

heeft papa geen tijd
om te antwoorden
stel haar dan gerust
vertel dat hij over haar waakt
want pas als zijn meisje weer lacht
heeft papa zijn missie volbracht

Gerard Rozeboom