Normaal Doen!
Politici willen zich de laatste jaren steeds meer onder het volk scharen en dat uit zich in diverse vormen. Taalgebruik is er onder andere een voorbeeld van: elk woord moet door de kiezer worden begrepen. Deze is door de VVD met “normaal doen”. De meest lege frase van de campagne. De betekenis van normaal is dat het iets is wat door de meeste mensen wordt geaccepteerd. Als ik op een festival ben dan gebruikt 70% van het publiek officieel niet-legale drugs en vinden dat normaal. Dit houdt in dat ik normaal “doe” als ik daar wat gebruik. Interessante theorie.
Een andere vorm is doen alsof je tot het volk behoort wat compleet ridicuul is. Jesse K. gaat hier prat op, hij citeert ook vaak burgers die hij tegenkwam om voorbeelden te illustreren in de debatten. “Ik sprak laatste Patricia, een moeder van 34 met een uitkering en 2 kinderen, etcetera etcetera”. Deze Jesse gaat er ook prat op dat hij uit de krochten van Bergen op Zoom komt (voor de elite: Mountains op Zeaum), of was het uit de getto van Roosendaal? In elk geval niet te verwarren met het chique Rozendaal. Maar Jesse is opgegroeid onder deze ontzettende mensonterende omstandigheden in wijken waar de cholera nog steeds heerst. Een stukje onbeheersbaar terrein waar geen media meer komt, behalve op de paar dagen tijdens Carnaval. Dat is de enige tijd dat Bergen of Zoom in het nieuws is namelijk. Nu woont Jesse lekker in een jaren ‘30 wijk (dat is een ander woord voor impliciet mededelen dat je in een duur huis woont) met zijn bakfiets en zijn bakvissen. Nee Jesse, jij sprak nooit met Patricia uit de Schilderswijk,behalve wellicht hooguit een keer met verkiezingstijd.
Gelukkig is er nog iemand die afstand neemt van “normaal doen”. Baudet twitterde de woorden “het is toch ongelooflijk, die volstrekt onkritische hagiografische agitprop voor Jesse Klaver op 1vandaag”. Eindelijk elitaire woorden, laten we een halt toeroepen aan het politieke begrijpen van het volk zonder dedain. Laten we een bres slaan in de parallelle samenlevingen die er wel degelijk zijn en successievelijk toenemen. Een beetje joie de vivre in de kamer een deviatie verder dan normaal. Gisteren op straat kwam ik de buurman tegen, ik sprak op geëxalteerde toon: Ik stop met dat ascetische gedoe & gedraai en ik heb een kaartje voor DGTL gehaald! Leuk zei hij, maar doe je wel ff normaal?! Je moet eens weten hoe normaal ik daar ga doen zei ik… 😉