KOUDE DOUCHE

De heldere en nauwgezette woorden van mijn dochtertje vormden een schril contrast met mijn gebrek aan bewustzijn. Wegens het geluid van het water dat op de stenen vloer uiteenspatte en vrolijk zonder enige vorm van weerstand met de stroom werd afgevoerd, had ik haar niet direct opgemerkt. Schrander zag ze in één oogopslag hoe ik ineffectief en verkwistend gebruik maakte van de douche crème. Direct adviseerde ze mij dat ik beter één stapje naar voren zou kunnen doen, zodat het schuim niet direct door het water zou worden weggespoeld. Daarna verliet ze opgewekt de badkamer zonder mijn reactie af te wachten en de behoefte mij te gaan overtuigen. Haar onweerlegbare visie werkte louterend als een verkoelende douche op een zomerse avond. Verwonderd besefte ik hoe gevat en liefdevol mijn oren zojuist waren gewassen.

Volgens filosoof Aristoteles is schranderheid een van voorwaarden voor een goed en geslaagd leven. Hij noemt schranderheid – ook wel bezonnenheid genaamd – niet voor niets de voerman van de deugden. Een mens die schrander handelt functioneert oplettend en verstandig met een vooruitziende blik. Met een onderzoekende houding doorziet hij uitgeslapen of een bepaalde handeling echt van nut en passend is. Hij functioneert spitsvondig en behoedzaam met als doel verantwoord van het wonderschone bestaan te kunnen genieten. Onvermijdelijke risico’s gaat hij niet uit de weg en hij zal bij het realiseren van zijn streven anderen niet misbruiken. Hij krijgt als gevolg van deze beschaafde houding niet gauw een koude douche en zal zelden door een ander op zijn plaats gezet behoeven worden.

Dankzij het advies van mijn dochter stond ik met de rug tegen de muur en was mijn enige optie een stapje terug te doen.