In between bubbles

Tegenwoordig schijnt iedereen in een bubbel te leven. De witte bubbel, de links-progressieve bubbel, de hoogopgeleide bubbel, de Randstedelijke of zelfs Amsterdamse bubbel en de kosmopolitische bubbel. En dat is blijkbaar een probleem. Steeds vaker lees ik berichten waarin gesteld wordt dat mensen uit hun bubbel moeten komen. Dat betekent kortgezegd dat ze zich eens moeten verplaatsen in hun medemens die in een ander milieu woont dan zijzelf. Die een ander leven leidt, in een andere situatie, met andere gebeurtenissen en problemen. Anders. Maar niet minder belangrijk of minder relevant.

Bij het lezen van dit soort berichten krijg ik altijd een beetje een dubbel gevoel van binnen. Ik herken deze ‘clash of bubbles’ maar al te goed. Toen ik naar de universiteit ging, heb ik dit zelf ook zo ervaren. Ik kwam opeens in een ander milieu terecht. Bij het vak onderzoeksmethoden werden talloze voorbeelden aangehaald waarin de verschillen tussen hoog- en laagopgeleiden werden aangetoond en waarbij de hoogopgeleiden altijd beter uit de verf kwamen. Die bleken gelukkiger te zijn met hun leven en hun werk, ouder te worden, gezonder te zijn, etc. Ik kreeg bijna het idee dat het een schande was om niet minimaal een hbo-diploma te hebben gehaald. Eerlijk: Ik had daar moeite mee. Ik had het idee dat het geschetste beeld overdreven negatief was en bewust zo was geframed om ons te laten denken dat we significant gelukkiger zouden worden door onze universitaire studie. Het voelde alsof mijn afkomst, mijn thuis – mijn ouders, familie en omgeving zijn niet hoogopgeleid –niet goed genoeg was, minderwaardig was aan het milieu van de zogenoemde ‘academische gemeenschap’. Dat idee bleek overigens niet te kloppen en de aangehaalde voorbeelden kwamen uit daadwerkelijk uitgevoerde onderzoeken. Mijn gevoel was dus eigenlijk een uiting van de ‘clash of bubbles’ waar ik op dat moment middenin zat.

Inmiddels zijn we een paar jaar verder en kan ik oprecht zeggen dat ik blij ben dat ik ‘in between bubbles’ leef. Zo kom ik in aanraking met verschillende personen, omgevingen, visies, normen, waarden en ideeën. En wat mij betreft is dat een verrijking. Inmiddels ben ik in staat veel zaken van verschillende kanten te bekijken en te begrijpen. Juist vanwege het feit dat ik ‘in between bubbles’ leef en mij dagelijks in verschillende milieus begeef. Nu alleen nog beslissen op welke politieke partij ik ga stemmen. Want dat is gezien mijn ‘maatschappelijke positie’ bepaald geen sinecure.