#happyvegan

Het lijkt de afgelopen maanden wel alsof iedereen zich bedenkt geen vlees of andere dingen van een dier meer te eten. Waar komt dat toch ineens vandaan?
Het maakt niet uit op welk moment van de dag, elke keer dat ik Instagram open is het eerste wat ik zie een foto van een bak sla met een duim-opstekende hipster erbij.
De hashtags variëren van #happyvegan en #veganfitgirl tot #crueltyfree en #foodporn.
Het leukst vind ik de hashtags die duidelijk maken dat de kersverse foodbloggers zich nu deel vinden uitmaken van een aparte groep mensen. Bijvoorbeeld #vegancommunity, #veganfoodshares en #vegansofinstagram.
Sommigen van de broodmagere sla-eters houden op hun pagina ook hun voortgang bij tijdens het volgen van een sportschema.
Maar waar ik mij nog het meest aan erger is de categorie groenvoer-kauwers die denkt dat zij beter is dan mensen die wèl genieten van een biefstukje of een in vet gebakken spiegeleitje op zondagochtend. Deze “normale” mensen worden namelijk om de haverklap lastig gevallen door de snel groter groeiende subcultuur op social media. Ik zelf vind een avocado op zijn tijd ook wel lekker, maar zou niet durven dit op Instagram of facebook te plaatsen, bang om achternagezeten te worden door spillebeentjes met hooivorken, die mij rauw lusten omdat de cracker waarop ik mijn avocado presenteer niet glutenvrij is.
Ook de #happyvegan kookboeken komen als paddestoelen uit de grond geschoten, waar gelukkig niet alleen door mij, maar ook in de media veel kritiek op word geleverd.
De foodbloggers kunnen met hun iphones namelijk wel mooie foto’s maken van hun eten, maar in de Nederlandse schrijftaal zijn de meesten niet heel goed ontwikkeld.
Ook mensen dichterbij beginnen zich langzaam maar zeker bij de als kool groeiende groep herbivoren te voegen.
Vriendinnen en kennissen die nu zweren dat zij een 100% gezonde leefstijl hebben, maar waarvan ik weet dat ze roken als een ketter of zich ieder weekend minstens een avond volgieten met alcoholische dranken, waar overigens vaak hulpstoffen zoals gelatine bij word gebruikt om het te maken en gelatine word dan weer gemaakt van onderanderen… ehm, juist ja… koeienbotten en varkenshuid. Niet echt veganistisch verantwoord dus.
Bij dezen wil ik dus alle nieuwe veganisten en foodbloggers, die er naar streven zo apart mogelijk te worden gevonden, oproepen een andere hobby te gaan zoeken in plaats van het posten van voedselfoto’s op Instagram. Dit is namelijk niet meer origineel en bovendien een béétje 2016…