Gaat dit te ver?

Ik zag laatst een jongetje op straat. Hij had een iPhone 7 in zijn hand. Die telefoon was bijna net zo groot als dat kind zelf. Zijn moeder wilde het afpakken, maar dat kind begon keihard te krijsen. Hij werd agressief en begon zich tegen zijn moeder te keren. Ik weet niet of het aan het kind lag, maar op dat moment begon ik wel te beseffen dat we met z’n allen op een punt zijn bereikt dat die mobiele speeltjes, waar met z’n allen zo dol op zijn, een enorm grote en best wel belastende rol in ons leven spelen. Je kunt zeggen dat Nederland onderhand verslaafd is aan onze smartphones.

Ik geef het toe. Ik neem het het jongetje niet kwalijk. Of het nou mijn telefoon is, mijn laptop of een ander supersonisch apparaat; ik kan niet zonder. Zonder zou ik niet meer bereikbaar zijn, ik zou niet meer kunnen appen, social media zou niet toegankelijk zijn en als ik iets zou willen weten, kan ik het niet meer op internet opzoeken. De jongere generatie weet niet beter dan dat iedereen met de smartphones bezig is en de generaties later kunnen er ook wat van. Bij bijna geen enkele normale conversatie komt er geen telefoon van pas. Er moet altijd een reden zijn, om je smartphone er weer bij te pakken.

Wist je dat 4 op de 5 Nederlanders een smartphone heeft. Onder de jongeren heeft 94% een smartphone en in totaal heeft ongeveer 81% van Nederland een mobiele telefoon. Veel mensen daarvan zullen zeggen dat ze niet verslaafd zijn aan hun smartphones, maar dat is wel degelijk zo. Het is alleen zo normaal geworden, dat we het niet eens meer doorhebben.

Maar wie zegt dat er geen gevolgen zijn? Er wordt heel makkelijk over gedaan, maar die straling die we 24/7 opvangen door de ontelbare WiFi’s overal, kan nooit goed zijn. Wat gebeurt er als er een punt komt dat we teveel straling opvangen? En al die tijd die je in de avond achter je telefoon spendeert? Dat blauwe licht kan zo lang toch nooit goed zijn? En het allerergste is nog dat mensen hun mobiel gebruiken tijdens het rijden of het fietsen. Je hoort steeds meer mensen die verongelukt raken, doordat ze even door Facebook scrolde … Met andere woorden, we bereiken met z’n allen een grens die we moeten proberen te ontwijken, want dit gaat echt te ver!