De oranje ridder

Een ridder rijdt normaal gesproken paard. In zijn ene hand een schild en in de andere een zwaard. Maar dit is geen gewone ridder. De oranje ridder zit in de maag van een metalen slang. Niet verorberd, maar vrijwillig ingestapt. Voor dag en douw slingert hij door de holen van de oude stad.

Altijd zit hij op dezelfde plek. Ogen gesloten onder de kap van zijn fluor-oranje mantel met gele reflectoren. Mentaal bereidt de ridder zich voor op de strijd. Gehaaste zakenlui en verdwaalde toeristen kijken zenuwachtig om zich heen. Ze drukken tevergeefs op rode knoppen. Het snelle serpent opent zijn deuren alleen bij groen licht. De ridder weet dit. Stoplichten werken precies hetzelfde.

Huurlingen in het oranje omsingelen burcht Het Westerpark. Tot de tanden bewapend. Harken, schoffels en zwaar geschut. De zitmaaier. Veldslagen die niet generatie op generatie worden doorverteld. Nog nooit is er een schilderij gemaakt. Of een ganzenveer in de inkt gedoopt bij hun veilige terugkeer. Toch worden hun overwinningen gevierd deze zomer. Met de BBQ en een koeltas bier.