‘De eerlijke vinder’
Het is zaterdagavond. Na een korte vlucht van iets meer dan een uur zet ik weer voet op Nederlandse bodem. Samen met mijn vader en zus ben ik een weekje gaan skiën in Zwitserland.
Eenmaal bij de bagageband aangekomen zie ik dat de bagage naar verwachting over 20 minuten zal komen. Ik moet naar de wc, dus leg mijn handbagage met daarin waardevolle spullen neer op de stoel waar ik zit te wachten. Eenmaal teruggekomen van de wc wordt mijn aandacht getrokken door mijn koffer die op de bagageband aankomt. We hebben nu inmiddels al onze bagage, althans dat denken we, dus gaan we eindelijk naar huis.
Wanneer we thuis aankomen vind ik het wel tijd om te ‘chillen’. Ik ga zitten, pak mijn telefoon en zie dat deze nog maar enkele procenten opgeladen is. Ik realiseer me nu dat mijn handbagage, waar ook mijn oplader in zat, nog op het vliegveld ligt. Direct nemen we contact op met Schiphol om te vragen of ze toevallig mijn tas hebben gevonden, in de hoop dat deze niet al meegenomen is vanwege de waardevolle spullen die erin zaten. “Helaas, zodra we de tas hebben gevonden nemen we contact met u op”, klinkt het van de andere kant van de lijn. Inmiddels heb ik mijn hoop op het terugvinden van de tas al opgegeven. “Een tas met waardevolle spullen, die wordt geheid meegenomen door ‘de eerlijke vinder’”, denk ik chagrijnig.
De volgende ochtend word ik door mijn vader mijn bed uit geroepen. “Kom, we gaan naar Schiphol, je tas is gevonden”. “En? Zitten mijn spullen er nog in?”. “Geen idee, dat zeiden ze niet”. Veel hoop heb ik niet. Ik voel me zo stom, “mijn waardevolle spullen, gekregen van mijn ouders en ik laat het gewoon liggen op die stoel”, denk ik bij mezelf. “Meegenomen, dat zal de tas wel zijn”.
We komen aan op het vliegveld. “Kijk eens aan jongen”, zegt een vriendelijke man terwijl hij mij mijn tas overhandigt. Ik kijk erin. Tot mijn grote opluchting en eigenlijk ook tot mijn verbazing zie ik dat er helemaal niets uit meegenomen is.
Ervan uitgaan dat het slechtste scenario plaatsvindt, geen vertrouwen meer hebben in de eerlijkheid van de mensen. Dat zijn dingen die ik niet zo snel meer zal doen. Want écht eerlijke vinders, hij of zij die het eerlijk teruggeeft, die bestaan ook nog in deze wereld. Zo blijkt.