Boekenkast

Begin 2016 ben ik vanuit een grap begonnen met het schrijven van korte columns.
Gaandeweg dat traject kwam de vraag; wanneer kunnen we de bundel verwachten?
Dat heeft me aan het denken gezet.

Als ik naar mensen van mijn generatie (1983) of jonger kijk, dan lijkt de boekenkast een uitstervend begrip te worden. We lezen de krant digitaal, verder staan we open om onze kennis te verrijken met de informatie die we vinden op Google en Wikipedia, of dat wat Facebook aan ons toont.
Dit gegeven is niet alleen zonde, maar ook schadelijk voor het creëren van jouw eigen mening.

Na de overweging om de columns te laten bundelen kwam ik tot een ander inzicht.
Wat als ik nu een boek schrijf dat in staat zou moeten zijn om de niet lezende generatiegenoot of jonger aan het lezen te krijgen?

Eerst ben ik in kaart gaan brengen wat de grootste pijnpunten zijn voor de niet lezende medemens.
Langdradig, wollig, taai, saai en moeilijk in te komen. Stuk voor stuk allemaal eigenschappen die de niet lezende medemens zal laten afhaken ooit nog een boek te kopen.

Vanuit een directe, mannelijke schrijfstijl ben ik er in geslaagd al de bovenstaande dooddoeners uit te sluiten. Het boek Co Jenevo is een beleving geworden die men in een paar uur, maximaal een avond, kan ervaren.

Om alle misstanden op voorhand te tackelen, dit boek zal jou niet verder helpen bij het vormen van jouw mening, maar laat het een aanzet zijn tot de fundering van de door jou te bouwen boekenkast.

Het is niet alleen mooi om op dagelijkse basis tastbaar geconfronteerd te worden met jouw eigen interesses, je zult deze ook verder gaan uitdiepen.

Kortom, doe eens gek en lees een boek.

Jan Weijenberg