Beste Erdogan, (2)

Allereerst wil ik graag mijn excuses aanbieden, al had u deze verontschuldigingen misschien van iemand anders verwacht. Ik wil namelijk graag even sorry zeggen voor het feit dat ik uw handelswijze niet helemaal begrijp. Zeker wat betreft de gebeurtenissen van de laatste dagen.

Natuurlijk wil iedereen tijdens de verkiezingen zoveel mogelijk stemmen binnen halen. Ook u. Alle Turkse onderdanen zijn dan mogelijke ja-stemmers, zelfs diegene die niet meer in uw prachtige land wonen, maar nog wel mogen stemmen. Verkiezingstijd is zwaar en dan haal je alles uit de kast. Desnoods overtreed je Turkse wetten door de verkiezingsstrijd te voeren in het buitenland. Met meer macht, kunt u die wet straks zelf toch veranderen.

Toch zou ik u willen adviseren om een andere campagneleider te kiezen. Eén die u kan adviseren bij het voeren van de verkiezingsstrijd. Iemand die u kan uitleggen dat het belangrijker is om de winst te behalen bij de onderdanen die nog wel in Turkije wonen in plaats van in het buitenland. Tenslotte zijn dat diegene die uw land groot moeten maken.
Daarbij is het misschien verstandig om wat minder te provoceren in andere Europese landen. Zeker als u nog steeds voornemens bent om die visumplicht af te schaffen en tot de Europese Unie toe te treden. U maakt namelijk al die Europese bezoekers van die Turkse badplaatsen angstig voor uw land met dit opstandige gedrag.

Veel van uw onderdanen zijn in de jaren 60 en 70 als gastarbeider naar Nederland gekomen. Uit vrije wil, op zoek naar betere kansen. Blijkbaar hebben zij die hier gekregen, want zij zijn niet naar uw mooie land teruggekeerd. Zij zijn inmiddels Nederlanders, die Turkije nog steeds een warm hart toedragen. En dat is mooi. Maar er is ook een groep die u nog steeds als enige leider ziet. Vaak ook jonge mensen die nooit in Turkije hebben gewoond. Is het geen ontzettend goed idee om deze mensen naar Turkije te halen? Zoveel passie als dat zij tentoonspreiden voor uw woorden en daden, dat kan voor u misschien ter plekke een positieve invloed hebben. Daarbij scheelt het in de reiskosten voor de ministers. Ze hebben wel een Nederlands paspoort, maar dat kunnen ze zo inleveren. Dat doen we dan ook met de Turkse paspoorten van de Nederlanders.

Ik denk dat de situatie dan een stuk rustiger wordt voor iedereen. U doet uw werk in Turkije, wij hier in Nederland. En dat allemaal op een vriendschappelijke basis. Het klinkt bijna als een sprookje… En we leefden nog lang en gelukkig.