Veiligheid

We hebben een ministerie van Veiligheid en Justitie die kennelijk niet competent is om gekozen parlementsleden die de aan hun verstrekte vrijheid van meningsuiting moeten kunnen gebruiken als geen ander, want daar hebben we met een substantieel aantal kiezers gebruikmakend van weer zo’n democratisch grondrecht dat actief stemrecht is gedoopt met als tegenhanger het verleende passief stemrecht. Nota bene gedurende de campagne bleek er een mol tussen te hebben gezeten die voor ‘s mans bescherming tegen gerichte aanvallen is aangenomen. Wist het ministerie niet van zijn verleden? Is de lekkende persoon niet gescreend volgens de – hopelijk strenge – eisen van de opdrachtgever? Als ik de berichten in de landelijke media mag geloven hebben de ondergeschikten weer steken laten vallen waardoor dit heeft kunnen geschieden: een oneerlijke hetze om de huidige in de regeringsbanken gezeten partijleden in het zadel te houden zouden we kunnen denken. Nu is er al eens eerder een ambtenaar van bedenkelijk allooi aangenomen die inmiddels alweer bijna vijf jaar met pensioen is en het laatste woord is nog niet uitgesproken over zijn onwettige en zeer verwerpelijke praktijken waar niets over naar buiten mag komen, maar toch: waar rook is, is vuur. Voorgangers van de huidige minister hebben het veld moeten ruimen, omdat ze het in het diepste geheim op een akkoordje hebben gegooid met figuren uit de drugsgerelateerde onderwereld die ze juist geacht worden het leven moeilijker te maken om de veiligheid van de eerzame belastingbetaler zoveel als mogelijk te garanderen. Daags voor wat we nu zo onderhand wel kunnen gaan noemen dé Tweede Kamerverkiezingen van de afgelopen driekwart eeuw. Hoe nu verder? Dat is koffiedik kijken en zullen we na 15 maart pas zien. Het zou maar zo kunnen dat de bewuste regeringspartij(en) zich hiermee danig in de vingers hebben gesneden. Een moment van onoplettendheid heeft al zoveel levens in de waagschaal gelegd dat we deze er echt niet bij kunnen hebben, een brug of wat te ver om zo maar te zeggen op de dag nadat een roemrucht feit uit de Tweede Wereldoorlog herdacht wordt. Hier stond ook het gewone volk op tegen machthebbers die ze onderdrukten en nog veel straffere wandaden pleegden. De Fransen zeggen "l’Histoire se repête". Waar hebben we dat niet vaker gezien? Over Fransen gesproken: zij kunnen ook gaan kiezen voor een staatshoofd die een soortgelijk gedachtegoed aanhangt. Kiezers aan de overkant van de grote plas zijn de Europeanen voorgegaan.