Tijdmachine.

Tijdmachines. Sommige mensen gedragen alsof ze bestaan. Toen ik dit hoorde ketsten veel vragen rond in m’n kop.

Wie gelooft dit? En waar is deze befabelde machine? En wanneer mag ik erin? En voor hoe lang, en wat kost het, en waar mag ik naartoe?

Niks tegen technologie, of het woord ‘tijdmachine’. Maar de gedachte, ‘Had ik maar een tijdmachine’, is zijn eigen overwinnaar. Zodra de zin bestaat, verslaat het zichzelf. Verliest het. Nutteloos. Hoezo? Nou, moge het duidelijk zijn, tijdmachines bestaan niet en je kan niet terug in tijd. Sorry, als ik levens breek, ja, jij daar, ik heb het tegen jou.

Einstein’s ingevroren sperma leeft niet ergens in de backwoods of Nashville, Tennessee. Om later groot te worden en deze te maken. En dus nee, je kan niet terug om Hitler te stoppen. Wees gerust, wacht een paar jaar, en beschilder Trump met mustache, in je hoofd of op papier, en dan heb je wat.

Ik hoor je denken, ‘Wat heeft deze jongeman voor een fetish met die machine en waarom?’ Voor die die tellen, ik heb het woord vijf keer gezegd, en zonder ‘tijd’, zeven, een teken van vooruitgang, volgens de dokter, die ik dagelijks spreek, in mijn verbeelding. Lees vooral verder. Uit eigen risico.

Het feit dat men gedraagt alsof die machine bestaat, voor gebrek aan intellectuele verwoording, stoort me. Matelijk. Het probleem met een loep vergroot: kleven aan het verleden stoort me.
‘Verleden’ vertaald in Engels: Past. Dat terug vertaald in Nederlands: Voorbij. Over. Niet meer. Niet nu. Geen tijdmachine. Geen weg terug.

Ik wil ook dolgraag een tijdmachine, en teruggaan, en shit veranderen. Sterker, ik ben controlfreak, ik verander alles. Geen grap. Nee echt. Alles. Maar: terug willen verslaat waarom dingen gebeuren. Waarom ze wat betekenen. Waarom goeie dingen betekenis hebben, want zonder ‘slecht’ kunnen ze niet bestaan. Zonder duisternis, geen licht. Zonder het verleden was je niet wie je nu bent. Was je niet jij. Zonder past, geen present. ‘Present’ vertaald: kado. Het nu is een gift geboren uit het verleden. Nadat je klaar bent met het snappen van het verleden. Dan is het laat los. Na rust is het ga verder. Je kan niet terug. Je kan wel een andere richting op, een ander pad. Je kan vooruit. Accepteer alles, en niet omdat ik het zeg, of wil, maar omdat het niet anders kan. Je kan het niet veranderen. Alleen ervan leren. Het enige wat je wel kan beinvloeden is jezelf, nu en morgen. Voorbij het verleden is vooruit. Je toekomst ligt in ieder geval niet achter je.