onverenigbaar

Een man op leeftijd zat doodstil met een kaarsrechte rug op een fitnessapparaat. Door de ogenschijnlijk contradictoire situatie moest ik eerst op adem komen om de situatie nader te beschouwen. Hij had zijn ogen potdicht en beide handen lagen gekruist op zijn bovenbenen. Toen ik echter zag dat hij overdreven diep in en uit ademde werden mijn getrainde buikspieren enigszins slap van het lachen. Mijn opmerkingen dat het tegenstrijdig lijkt een natuurlijke functie doelbewust te laten plaatsvinden en dat een vredige geest afdoende is voor een volkomen natuurlijke en evenwichtige ademhaling, bracht bij mijnheer alles moeiteloos terug naar de gezonde staat van vergetelheid.

Onze geest duidt enerzijds op de ons bekende meest verfijnde niet stoffelijke aard en tegelijkertijd op een volstrekt ondoorgrondelijk niet te bevatten mysterie. In het Grieks gebruikt men het woord “ Pneuma” om de geest te omschrijven hetgeen heel toepasselijk is omdat het “ vitale levenskracht ” betekent. Zonder geest zijn we niet in staat te ademen en wanneer we geen lucht krijgen verkeren we letterlijk en figuurlijk in ademnood. De geest of transcendente werkelijkheid weerspiegelt onze collectieve innerlijke verbondenheid. De schepping, ook wel het spel van de vormen, is daarvan een schitterend, fascinerend en adembenemend en tevens diep frustrerend tot verwarring brengend omhulsel.

Dankzij de kortdurende ontmoeting weet ik nu gelukkig wel dat onze transcendente bron genoegen schept in geestige situaties.