mannen worden watjes en vrouwen ongesteld

Imme Nust 24 feb 2017

Niets vermoedend scroll ik over de lezerscolumn pagina van metronieuws, als ik stop bij een stukje over treinreizen in Nederland.
De auteur maakt, op een humoristische manier, duidelijk dat treinreizen erg veel irritaties omhoog kunnen brengen en treinen dus niet voor watjes zijn.
Ik vind het verhaal erg grappig en scroll door naar de reacties die op het stuk gegeven zijn.
Als ik tot grote ergernis een paar negatieve reacties heb gelezen van ene Hetty en een Sebastiaan, die de auteur een typisch klagende Hollander noemt, zie ik gelukkig ook wat positievere reacties van mensen die haar scenische blik op het NS-probleem wel begrijpen.
Vervolgens klapt mijn hoofd bijna uit elkaar en komt er voor mijn gevoel rook uit mijn oren, wanneer ik de onderste reactie lees, van Rien, die zich afvraagt of de schrijfster van het treinen- zijn-niet-voor-watjes-verhaal soms ongesteld moet worden.
Dit soort commentaar horen wij vrouwen naar mijn mening veel te vaak en het is misschien wel het meest naar beneden halende en domme kritiek wat je als man kunt geven.
Uit de vraag blijkt namelijk dat de man erachter vind dat de vrouw in de situatie alleen maar dom is en enkel wil zeuren om andere frustraties te kunnen uiten.
Mannen die dit vragen verwachten niet dat het minder begaafde vrouwtje aan de andere kant een antwoord zal leveren en doen dus alleen uit eigen belang een stomme onnadenkende uitroep om zelf aandacht te krijgen, waarom begrijp ik niet helemaal.
Zelfs in het geval dat de vrouw wèl ongesteld zou moeten worden op het moment van het schrijven van het treinenstuk, zou ze nog steeds het recht hebben om te klagen over haar irritaties, aangezien een tampon verwisselen in een rijdende trein ook niet echt een pretje is. Maar dat kunnen de mannen zich natuurlijk niet indenken, aangezien zij bij het minste geringste beetje snot dat uit hun neus komt thuis blijven en zielig in bed liggen met een doos tissues.
Kortom, dit is op nummer 1 mijn grootste irritatie, naast mensen die heel langzaam voor je voeten gaan lopen in de stad of op het station.
Rien, als je dit leest, waag het dan niet dezelfde reactie onder dit stukje te plaatsen, want dan schrijf ik een hele column over domme mannen die met champagneflessen poseren op facebook(ja, ik heb je opgezocht met mijn onderontwikkelde vrouwenbreintje).