Kassie wijlen…

De Rotterdammers staan bekend om hun nuchtere mentaliteit, die ze vaak een andere kijk op de dagelijkse dingen geeft.
Neem bijvoorbeeld Beppie, de toiletjuffrouw. Ik zie nog haar zwaar opgemaakte en verbaasde gezicht voor me.
‘Waarom zou ik mensen niet in hokkies plaatsen?’ vraagt ze me verontwaardigd als ik zeg dat ze dat misschien beter niet kan doen.
‘Breek me de bek niet open, want als ik over mijn hokkies ga vertellen, dan weet ik zeker dat jij ook hokkies wilt.’

Even twijfel ik, misschien toch beter om haar flink aangezette en felgekleurde roze lippen gesloten te laten? Mijn nieuwsgierigheid wint.
‘Hoezo dan?’ vraag ik aan de overjarige Barbie van de urinoirs.

‘Meid, hokkies zijn er juist om mensen in te plaatsen. Met een denkbeeldig kassie in je hoofd, hebbie het een stuk makkelijker. Geef dat kassie allemaal kleine vakkies en iedereen die je kent, plaats je in zo’n vakkie. Je mot die vakkies natuurlijk wel deurtjes geven, anders hebt dat hele kassie geen zin. Maar oké, je hele pleuris familie, vrienden, buren en andere vage bekenden zitten uiteindelijk in een hokkie in je kast. Maar… wie mag er uit de kast komen?‘

Terwijl ze lacht om haar eigen grapje, tikt ze even nadrukkelijk met haar gel nagels op het schoteltje, om de aandacht van de niet betalende voorbijganger te trekken.
‘Hey boddybildert, ik zit hier niet voor nop hé?’
De toiletbezoeker gooit alsnog zijn muntstukje op het schoteltje en Beppie vervolgt haar verhaal.

‘Jij bepaalt wie er uit zijn hokkie mag komen. Aan wie je denkt, met wie je wilt plezier maken of met wie je een bakkie pleur gaat drinken. Jij mag ook zelf bepalen wie er gewoon in zijn hok moet blijven. Is iemand niet aardig? Hup, in zijn hok. Is iemand echt vervelend, dan gaat ook het deurtje dicht. Blijft die persoon irritant? Dan gaat het deurtje op slot. Komt het nooit meer goed? Dan tief je het sleuteltje weg en heeft die persoon gelijk een mooi doodskissie. Soort van ‘Kassie wijlen’. Ben je daar ook gelijk weer vanaf.’

Nu kijk ik verbaasd. Niet eens zo’n gek idee, een dergelijk kastje in je hoofd.
‘Ja waiffie, je kunt nog wat leren van deze toiletmadam. Goed onthouwe hé… Het is jouw kassie en jij bepaalt welke deurtjes er open gaan of staan. Maar nu ga ik poetsen, maar jij mot nog wel effe betalen voor het pissen.’