Hallo huis

Vroeger begroette mijn moeder ons huis steevast, wanneer we na aanzienlijke afwezigheid arriveerden.
Vanuit de bijrijders stoel klonk een opgeluchte kreet.
“Hallo huis.”
Niet dat ik het snapte, maar ik ben het nooit vergeten.

De afgelopen week waren alle inwoners van het huishouden waarvan ik deel uit maak vrij.
De hond ging logeren. De kat kon op tafel dansen, ook al zit dat schijnbaar meer in de natuur van muizen.
De menselijke leden kregen de kans op hun lauweren te rusten.
Die kans hebben we dan ook goed vastgepakt, en niet meer losgelaten tot alle voordeeltjes verkregen waren.

We zouden gaan verblijven in een superior kamer, dankzij een dubbele upgrade.
Wellicht kregen we die door mijn uitdrukking toen we binnenstapten.
De hele dag hadden we geprobeerd vet van apparatuur, kast en muur te boenen. Even helpen kan geen kwaad, dachten we zo.
Ja, we hebben al gegeten. Meer gevreten eigenlijk.

Van binnen en buiten plakkerig, figuurlijk bepakt en letterlijk bezakt.
Dat moet een bijzonder plaatje zijn geweest. Voor hen dan.

Eenmaal alles rond, naast onze buikjes, kwamen we op de kamer.
Een leeshoekje in de kasteeltoren, fluwelen kussens, gouden gordijnen.
Zelfs de appeltjes glommen, en pasten zo bij mijn gezicht.
Dit was nou echt de weelde en superioriteit waar je van droomt, die waar je hallo tegen zegt.

Alle luxe, zowel vanuit het hotel als in de omgeving buiten.
Bijzonder eten, in een kloostertuin zitten zonder jas, koffie op een terras.
Wandelen waar al veel gelopen was.

Hoewel het doel van ‘even weg’ zijn, waarschijnlijk niet is om je thuis te voelen,
was er iets eigenaardigs.
Het idee was om zo min mogelijk te doen. Uitrusten en in watten liggen.
Mijn hoofd was absoluut wattig, dus voor zover lukte het.

Ik weet niet of ik rechtop genoeg zat. Of te.
Meestal kan ik dat nu wel loslaten, ik ben per slot van rekening volwassen.
Dan maakt het niet uit wat een ander vindt, je bent gewoon jezelf. Toch?

Nadat ik de voordeur van mijn eenkamerappartementje opende,
heb ik met een enorme glimlach,de plakkerige modder van de hond gespoeld.
Daarna de vloer gezogen en zingend de was aangezet.
Mijn nagel brak spontaan, ik was er weer. Hallo thuis.