Geluk

Steeds vaker lees ik over te jonge mensen die last hebben van een Quarter-Life crisis, depressiviteit of een Burn-out door de druk van de huidige maatschappij. Ik schrik hiervan.
Soms zou ik wel willen dat ik voldoening kon halen uit het geluid van de wekker die mij elke dag weer op hetzelfde tijdstip wekt, uit de geur van de gemengde ochtend adem van de vele medereizigers in de ochtendtrein in combinatie met de nog slaperige gezichten. Van het halve uurtje lunchpauze om twaalf uur dertig en de acht-urige werkdag die om half zes eindigt zodat ik precies op tijd op het station ben om samen met alle overwerkte hoofden de trein van kwart voor zes weer terug naar Amsterdam te nemen waar ik na het koken, het nieuws en een douche voldaan in slaap val zodat ik fit ben voor de volgende dynamische dag.
Helaas word ik hier niet gelukkig van, en met mij vele anderen.
Dit is echter wel hoe een groot deel van Nederland van het leven doorbrengt. En maar met zijn allen aftellen naar die twee vrije dagen aan het einde van de week. Maar gelukkig dat we zijn! Lekker sparen voor de toekomst, want “je wilt toch wat opbouwen”. Mensen staan er volgens mij nog niet bij stil dat die toekomst helemaal niet vanzelfsprekend is.
Ik kan toch niet de enige zijn wiens doel in het leven is om gelukkig te zijn en alles eruit te halen wat erin zit? Voor wie werk alleen maar dient om geld te verdienen voor de mooie dingen in het leven, de dingen die er wel toe doen. Ik kan toch niet de enige zijn die het benauwd krijgt van het idee dat ik de komende 52 jaar 5/7e van mijn leven werkend doorbreng?
Wanneer ik mijn omgeving dit vertel, ben ik onvolwassen en verwend, want je kunt nou eenmaal niet altijd doen wat je leuk vindt.
Hier geloof ik niet in. Ik weet dat werk niet altijd de aanleiding is voor depressiviteit, maar mensen doen niet meer waar ze gelukkig van worden. Ik geloof wel degelijk dat je je leven kunt leven terwijl je iets doet wat je leuk vindt en wil hierbij dan ook iedereen oproepen om, heel ouderwets, je hart te volgen. Dus zit jij dit te lezen met een Bore-Out? (Ja, dat is een ding) Ga dan nu op zoek naar iets waar je gelukkig van wordt en stop niet met zoeken totdat je het gevonden hebt. Het klinkt vanzelfsprekend, maar tegenwoordig is niets dat meer. Er zit op dit moment een veel te oranje iemand met veel te blond haar in zijn knuistje te gniffelen omdat iedereen het “vanzelfsprekend” vond dat Hillary zou winnen, terwijl hij op zijn gemak de wereld om zeep mag helpen.