Geen stemrecht voor de zestig-plussers?
In de jaren zestig leerden wij, toen jong, kritisch denken. Alleen de elite had kennis en macht. Een arts zei niet wat je had, als je bij hem kwam, of waar je vader aan dood was gegaan. Tegenspraak werd niet geduld. Er is inmiddels gelukkig veel veranderd. Een arts legt nu uit, wat je hebt en wat je er mogelijk aan kunt doen. Je kunt en mag het niet met hem eens zijn.
Wij jongeren zijn nu inmiddels zelf de zestig gepasseerd. Ergens in de tussentijd is voor veel zestig-plussers kritisch denken sluipenderwijs overgegaan in negatief mopperen. In Groot-Brittannië is dit extreem uit de hand gelopen. Vooral zestig-plussers hebben daar het land uit de Europese Unie gestemd. Veel jongeren wilden dat juist niet. Zij werkten voor een Europees bedrijf of voerden handel hiermee. Ook zagen zij het nut van een sterk en verenigd Europa. Brexit. Einde van hun toekomstplannen.
Willen wij, Nederlandse zestig-plussers, de toekomst van onze jongeren verstieren? Degene die beslist overal tegen willen stemmen, kunnen beter een keer echt nadenken. Waar stemmen ze eigenlijk tegen? Tegen de elite? Dat zijn ze inmiddels zelf. Tegen Europa? Wat moet je als klein landje beginnen tegen grootmachten als Rusland? Vluchtelingen aan de grens tegenhouden? En als hun kleinkinderen geen veilige plek meer hebben?
Deze ouderen kunnen ook een keer naar jongeren gaan luisteren. Misschien hebben zij ideeën, waar de ouderen nooit aan hebben gedacht. Is hun gelijk dan toch niet zo waar. Het wordt tijd, dat zij helpen meedenken over hoe we de toekomst samen beter kunnen invullen. Niet meer als motto aanvoeren:”Nederland gaat naar de kloten”. Zo kun je met doemdenken elk land door negativiteit vergiftigen. Nee, weet je nog, net als in de jaren zestig. Denken in mogelijkheden, niet vluchten in moeilijkheden. Vechten voor vooruitgang.
Ik hoorde een jongere zeggen:”We zouden het stemrecht voor die zestig-plussers moeten afschaffen. Ze stemmen toch overal tegen”. Ik denk, dat daar veel waarheid in zit, ja. Wij zestig-plussers zullen eens laten zien, dat wij ons ook kunnen verbeteren en weer op een constructieve partij gaan stemmen. Ons niet laten leiden door angsten. Begrijpelijk, maar nutteloos. Wij laten onze kinderen en kleinkinderen niet in een Trumpiaans moeras verdwalen en verdrinken. Wij, senioren, nemen ze bij de hand en wijzen hen, waar ons land heen moet. Geen doodlopend spoor meer.