Ergens in een friettent in februari

ErwinT 27 feb 2017

Laatst ging ik naar een friettent en vroeg of er iets nieuws was. “Ja,” zei die mevrouw. “We hebben nu ook een kroket die naar frikandel smaakt.” Vier komma één miljard geleden begon het leven op aarde. Dat evolueerde en wat is daar uit voort gekomen? Een kroket met frikandelsmaak! Ongelofelijk. Wie is in godsnaam die uitvinder van de kroket met frikandelsmaak, zodat ik hem drie zoenen, een bloemetje en een trofee kan geven. En het ergste hè is dat wij daar intrappen. Dit zijn onze keuzes hè.

“Nee, ik wil geen frikandel. Nee, vandaag ook geen trek in een kroketje. Weet je wat, doet u mij maar een frikandel met kroketsmaak of nee beter is misschien, maar dat heeft u vast niet. Laat ik eens iets geks zeggen. Heeft u toevallig, hoewel u mij wel een beetje dom zal vinden. Maar ik zou het echt super vinden als er een kroket zou bestaan die naar een frikandel smaakt.”
“Ja, die hebben we,” zegt die mevrouw dan.
“O, en doe er dan ook maar een ragoezi bij.”
“Die hebben we niet,” zegt die mevrouw. “We kunnen niet alles op de kaart zetten.”
“Wel godverdomme, ze verkopen kroketten, frikandellen, zelfs kutkroketten met frikandellensmaak, maar de ragoezi daar is geen plaats meer voor?”
“Weet u wat ook lekker is?”
“Nou?”
“We hebben tegenwoordig ook de gepaneerde frikandel en de goulashpuck?” En ze wijst naar die laatst genoemde. Ik zeg: “Dat is dus een goulashkroket in de vorm van een bamischijf.” “Ja, dat dan wel,” zegt ze. Ik huil een beetje, een klein beetje, draai me om, doe mijn kraag omhoog. En al jankend verlaat ik het pand, terwijl ik met mijn kop tegen de etalage ram tot er een stroompje bloed komt. Dit is het dus mensen. Zover is het gekomen met ons. Ik wrijf over mijn voorhoofd en wij consumeren dit?

Weet wel, dat jij over een aantal weken op dit soort mensen stemt.
Ik waarschuw je alvast. Politiek is namelijk net als een krokodel of als carnaval. Je loopt achter een persoon of trend aan en lalalalaaa. En we zijn alweer afgeleid van het alledaagse leven. Wacht even, ik zie een ouderwetse automatiek.