Democratie (in een 400 woorden nutshell)

Democratie is polarisatie
Polarisatie is het fundament van democratie. Politieke partijen die werkzaam zijn in een democratie bestaan bij de gratie van tegenstellingen. In de meeste gevallen maken ze gebruik van een machtsmiddel dat net zo oud is als de mensheid en door vrijwel alle organisaties in een of andere vorm in de samenleving gebruikt wordt: angst. Op deze wijze wordt macht verkregen en ook uitgeoefend. Mensen die macht over anderen willen, kunnen dit uitsluitend bereiken door angst te creëren of op bestaande angst in te spelen. Je ziet dat in het klein en in het groot. Het grappige (?) is dat degenen die angst bij anderen creëren zelf ook door angst beheerst worden en daardoor (onbewust) geleid worden.
Democratie is dictatuur
Het kenmerk van dictatuur is een persoon die door middel/met behulp van angst alles in een groep mensen of een samenleving naar zijn vermeende eigenbelang kan omzetten. Deze persoon zoekt medestanders (mensen met een soortgelijke angst) en vormt een organisatie. In feite is angst de dictator, niet de persoon. Omdat we allemaal (bewust of onbewust) direct of indirect door angst beheerst worden, zijn we dienaren van de angst. Een mens heeft een bepaald zelfbeeld. Dat zelfbeeld is hem opgelegd door scholing, cultuur, e.d. Dit zelfbeeld doet geen recht aan wat een mens werkelijk is. Het is altijd kleiner. Als een mens recht wil doen aan wat hij werkelijk is, dan wordt hij daarin gehinderd door zijn zelfbeeld. Dit veroorzaakt (onbewust) frustratie. In plaats van zichzelf werkelijk te leren kennen ten koste van het zelfbeeld, probeert hij een ander gelijk te maken aan zijn zelfbeeld. Dat wil de ander echter ook! Dit alles bepaald de toestand in de wereld! Het is de angst die ons welvaart doet nastreven (met alle gevolgen van dien) in plaats van ons welzijn. Als we een betere wereld willen, dan zullen we dat uitsluitend kunnen bereiken door onze angst op te lossen.
Regeren
Regeren betekent terug (re) van het neigen naar (geren). Minister betekent dienaar. Beide begrippen krijgen een verkeerde invulling. Wanneer een mens beheerst wordt door angst dan uit zich dat onder andere in haat, geweld, vernietiging, hebzucht, etc. In de ware betekenis van het begrip regeren, zou een regering in de persoon van een minister deze neiging moeten proberen terug te leiden. Hij zou dit moeten doen door dienaar te zijn van bevrijding (van angst) en daarmee dienaar van de samenleving te zijn.