De elite

Vroeger was elite de aanduiding van de adel en rijke families (oud geld). Tegenwoordig wordt met elite de politieke elite bedoeld; de gevestigde politieke partijen, de door hen beheerste media en degenen die achter de schermen aan de touwtjes trekken (multinationals, rijke families). Zolang een politicus de belangen van de elite vertegenwoordigt, komt hij overal mee weg. Wanneer een politicus echter die elite wil aanpakken, wordt hij zwartgemaakt en gedemoniseerd.

Tegenwoordig is de politiek een opstapje naar een goedbetaalde baan. Politici behartigen niet de belangen van de Nederlandse bevolking, maar die van hun toekomstige broodheer, de EU bijvoorbeeld. Oud-politici van de gevestigde partijen blijken vrijwel zonder uitzondering lucratieve commissariaten en/of politieke functies te bekleden. De "beloning" voor het dienen van de belangen van de elite. Ze hebben een topfunctie in Europa, commissariaten bij multinationals, zijn Commissaris van de Koningin of burgemeester. Wat al deze functies gemeen hebben, is dat het gaat om politieke benoemingen. Er is geen sprake van open sollicitaties waarbij de meest geschikte kandidaat de functie verwerft; het is gewoon de benoeming van degene die aan de beurt is. Als diegene incapabel is, kost dat de samenleving geld.

Bij de huidige verkiezingen zijn er een aantal partijen die de huidige gang van zaken willen veranderen. Het meest uitgewerkte programma wat dit betreft, is dat van het Forum voor Democratie. In zijn boek "Breek het Partijkartel", pleit partijleider Baudet voor de gekozen burgemeester, open sollicitaties voor alle functies bij overheidsinstellingen en sanering van de NPO. Dit laatste zorgt ervoor dat de NPO het FVD doodzwijgt, een veelzeggend gegeven dat voor zichzelf spreekt :). De media zijn sowieso partijdig en subjectief in hun berichtgeving en meer nog in wat ze weglaten.

Willen we het tij keren, dan moeten we massaal naar de stembus en onze stem uitbrengen op een partij die niet tot de elite behoort. Trap niet in de mooie beloften van de gevestigde partijen. Hun enige drijfveer is het veiligstellen van de baantjesmolen, eigenbelang. Leer van het verleden. Keer op keer is gebleken dat alle beloften na de verkiezingen meteen het raam uitgingen. Als ik het totaalplaatje overzie, word ik er bijna moedeloos van. Het enige wat ik kan doen, is mijn stem uitbrengen op een partij die wél het belang van Nederland en haar bevolking vooropstelt en hopen dat velen met mij hetzelfde zullen doen.