Barbara Baarsma in De Wereld Draait Door
‘Overtuigingen en emoties staan op gespannen voet met feiten en ratio. De kiezer stemt meer vanuit een (onderbuik)gevoel dan vanuit het verstand,’ aldus professor Barbara Baarsma in De Wereld Draait Door van 16 februari.
‘Laten we ons focussen op dingen die goedgaan en niet op dingen die slecht gaan of nog niet goed genoeg,’ zegt Baarsma na het opnoemen van enkele voorbeelden zoals hoe gelukkig kinderen zijn in Nederland en ook de volwassenen. Hoe goed de zorg is bij ons. Hoe rijk de ouderen wel niet zijn.
Baarsma baseert dat op de hoge notering van Nederland in allerlei lijstjes. Relativeert af en toe met ‘en ja, ik weet wel dat niet iedereen zich kan vinden in die lijstjes…’
Toch gebruikt ze die lijstjes en speelt in op het gevoel en dus emotie. Is dat nu juist niet wat ze met haar toespraak wil bereiken: terugdringen van emotie?
‘Verstandig is het niet om alles wat slecht gaat, alles wat schokt zoveel aandacht te geven,’ zegt Baarsma na te hebben opgenoemd dat er nog wel wat aan bijvoorbeeld bejaardenzorg gedaan kan worden en het terugdringen van armoede.
Mevrouw Baarsma: alleen door het er wél over te hebben, kunnen we iets bereiken, al dan niet met emoties, getuige de geweldige actie van Hugo Borst met betrekking tot de ouderenzorg. Daar waar de politiek heeft gefaald, wordt nu iets bereikt!
U kunt wegkijken en u storen aan geklaag; hoe slecht dat is voor de democratie. U denkt criticasters te slim af te zijn door te zeggen dat u zich realiseert dat u in een andere positie zit. Maar dat u ‘een reikende hand biedt’ – hoe dan? U levert geen positieve bijdrage, maar bagatelliseert maatschappelijke problemen met uw scorebordjournalistiek en veegt ze onder uw pluche tapijt.
Mevrouw Baarsma, u als econoom weet toch dat economie in grote mate is gebaseerd op vertrouwen en gevoel? Probeer dan niet de emotie de schuld te geven van vele zaken die nog verbeterd moeten worden. Hang niet de populist uit in een programma van een voormalige socialistische omroep, waar u applaus oogst van nota bene Hanneke Groenteman.
Zie de feiten onder ogen met uw donkere ogen. Pas dan zullen ze weer schijnen in plaats van indringend te zijn. Lees nog eens het – ja, zeer emotionele – betoog van Jan Terlouw erop na: ‘Het touwtje uit de brievenbus.’ Over een rechtvaardige samenleving met normen en waarden.