Of abstract een woord is

Is vandaag niet gewoon een dag waarbij de zon zich in wat men ochtend noemt, omhoog tilt. Is vandaag niet gewoon een tijdsperiode waarin de maan zich tilt en de zon een ander gebied van licht voorziet. Is vandaag wel vandaag of is vandaag slecht een fictieve benaming voor een tijdsperiode van 24 keer hetgeen dat wij een uur noemen? Waarom leven in krappe ‘minuten’ en lange ‘jaren’? In ronde of halve ‘uren’ en etmalen van ‘maanden’? De inhoud van de vraag leidt nimmer tot antwoorden. Het is hetgeen waar wij bij zijn, datgeen ons autonoom maakt. Maar het is ook hetgeen waar wij allemaal bij zijn, datgeen die autonomie dus relatief maakt. Is een persoon niet slechts een organisme? Is een land niet slechts een stuk grond waarop een ieder zijn voetstap kan zetten?
De woorden die wij aan alles en ons allemaal geven leiden uiteindelijk tot de stigmatisering van de maatschappij. Als ik naar de sneeuw wijs en zag dat dat bruin is. Dan kan ik dat altijd nog vinden. Ik kan zelf bepalen hoe ik iets noem. Dat maakt mij autonoom. Maar gezien miljarden mensen denken dat, sneeuw niet bruin is, maakt het mijn autonomie relatief. Een redelijke overeenkomst tussen die miljarden mensen. Hen kan ik nu indelen in één groep, waar jij tot nog toe tot behoort. Of je nou vandaag iemand vermoordt of niet. En dan zul je je afvragen wat die indeling te maken heeft met het feit dat je iemand al dan niet vermoordt. Maar misschien is het ook wel goed dat je daar over nadenkt.
Wat als iedereen alles een andere naam zou geven? Allicht dat een gevlucht persoon meer individuele aandacht krijgt. Is dat niet een organisme zoals jij en ik? Waarom woorden leggen op alles dat overeenkomstig aan iets anders is? Overeenkomsten zijn onvermijdelijk. Ik ben zo lang, en jij zo kort. Hij is zo van kleur en zij niet. Dat is geen probleem. Zo kun je gemakkelijk iedereen indelen in groepen. Maar uiteindelijk is alles hier afhankelijk van datgeen waar wij op rond lopen en de zwaartekracht die ons daaraan verbindt. Denk eens na wat er zou gebeuren als we niet met woorden en verwachtingen zouden leven. Maar met rationeel verstand en interesse.