Netflix Attacks
‘Goed bestede tijdverspilling’ noemde de Volkskrant de nieuwste Netflix-hype ‘Designated Survivor’. Spijker op de kop, en het is ook nog eens verrekt spannende tijdverspilling. Niet alleen omdat er zojuist echt een nieuwe Amerikaanse president is geïnstalleerd. ‘Designated Survivor’, verwijzend naar de politicus die apart wordt gehouden voor het geval de hele Amerikaanse regering wordt uitgeschakeld, houdt het midden tussen ‘House of Cards’ en ‘Homeland’. Misschien voor een iets groter publiek, maar met minstens zo fascinerende uitgangspunten. We zien in de eerste minuten van deze serie meteen hoe een casual gekleed echtpaar (de Kirklands, gespeeld door Kiefer Sutherland en Natascha McElhone) vanuit een ‘undisclosed location’ getuige is van de totale vernietiging van het Capitool. De marsmannetjes hadden het niet beter gekund, zo overtuigend zijn de rookpluimen aan de horizon.
Terwijl Thomas Kirkland in een aantal uren transformeert tot president, maken we kennis met zijn liefhebbende gezin en weten we dat Kirkland als minister net terzijde was geschoven door de bij de aanslag omgekomen president. De wereld moet dus gered worden door een onbekende ‘overlever’, en Amerika twijfelt aan het gewicht van zijn nieuwe leider. Die wordt succesvol aan ons gepresenteerd als oprechte twijfelaar, terwijl de gebeurtenissen, subplots en personages over elkaar heen buitelen in dit eerste seizoen. Muiterij bij de militairen, rellen in de straten, een machtsstrijd tussen getrouwen van Kirkland, een drugsvondst bij diens tienerzoon, een gedeporteerde nanny, een speechschrijver met een moslimachtergrond, een FBI-agente die haar partner is verloren bij de aanslag , en dan heb ik het alleen over de eerste 4 afleveringen.
Dan breekt in Kansas City de vogelgriep uit en dient zich een biologische vader aan van Kirklands zoon. Het wordt nog gekker, maar dan zouden we spoileren. Manische makers heeft deze onderhoudende serie. Ondertussen wordt een tweede designated survivor naar voren geschoven, een soort Hillary gespeeld door Virginia Madsen, en die aast natuurlijk op het presidentschap. Minder is dat de belangrijke bijrol van chef-staf (doorgaans iemand met autoriteit) wordt ingevuld door een acteur die bij The Sopranos nog ontslagen zou worden vanwege een teveel aan brillantine. In de tweede seizoenshelft wordt de veelheid aan ontwikkelingen in het onthoofde Washington (overal complotten) ook deze multitaskende Netflixer teveel, maar ‘Designated Survivor’ blijft fascineren.