Kijk uit je doppen

Wij respecteren uw privacy. Daarom helpen wij pas nadat u klaar bent met uw Facebook checken of WhatsApp berichten versturen. Dat was het briefje dat ik op de deur zag hangen bij de plaatselijke bakker. “Wat megabijdehand”, dacht ik eerst nog, maar later kon ik ze toch wel gelijk geven. Het is toch ook niet te doen: iedereen die met de weerkaatsing van een scherm op zijn hoofd als een albino rondloopt. En om het geheel nog af te maken steken er vaak ook nog draden uit beide oren. De oordoppen die er voor zorgen dat je helemaal afgezonderd raakt van de wereld. Of, als je pech hebt, door zo iemand van je fiets wordt gereden.

Net alsof daarmee een nieuwe diersoort is geboren. Een lichtgevend, draderig individu dat niet meer persoonlijk communiceert. Dat vinden we allemaal de gewoonste zaak van de wereld. Maar niemand die zou zeggen dat het normaal is als we in de oertijd met dotten schapenvacht in onze oren zouden lopen terwijl we aandachtig een leisteen bestuderen met de nieuwste tekeningen er op.
Het wordt er zo niet echt gezelliger op. Met iedereen in de ignore modus kan de caissière in de supermarkt er net zo goed uitzien als het blik witte bonen dat doorgaans op de lopende band wordt gezet. Heeft ze mooi voor niets haar ‘Service with a Smile’ certificaat gehaald en haar blije naambadge op.

What’s next? Met een soort van 3D integraalhelm op een virtuele familiedag bijwonen en dan lekker met zijn allen bowlen in de cloud? Het zou maar zo kunnen. Maar daar heb ik mooi nog even geen zin in. Dus ik zet nog steeds een tegenbeweging in. Zo stuur ik handgeschreven kaartjes naar mijn vriendinnen, plof keihard neer naast iemand in de trein neer en articuleer vervolgens GOEDEMORGEN als die persoon verschrikt opkijkt. Ik bedank Debbie, Samantha en alle andere glimlachende meisjes persoonlijk als ze mijn boodschappen hebben aangeslagen (of eigenlijk gescand) en vraag de kapster of ze dit jaar weer naar Spanje op vakantie gaat.

Ik weet het. Op een dag houdt het op en kan ik er niet meer tegen. Dan ga ik gewoon lekker thuis zitten met mijn eigen helm op terwijl ik de laatste roddels aan het sharen ben en een pannetje witte bonen opwarm. Want ja, sommige tradities moet je wel in ere houden. Met een slavinkje erbij.