Inauguratie

Inauguratie: een plechtige ceremonie waarbij iemand officieel wordt ingewijd in een bepaald ambt. Normaal gesproken gebruiken mensen deze term niet zo gauw. Ikzelf ken het van horen zeggen rond studentenverenigingen. Geen idee hoe dat in z’n werk gaat. Deze week is het ‘t meest gebruikte woord bij elke ademhalende correspondent die hard of nat wordt van alles wat met de VS en zijn nieuwe, aankomende president te maken heeft. In ’08 stond daar opeens een vrij onbekende man met ambitie en een missie; ene Barack Hussein Obama. Straks, op vrijdag 20 januari 2017, staat daar een man met een goud gelakte toren en een bijbehorend glanzend kapsel. Hij heeft een zakenimperium opgebouwd, de hoofdrol gespeeld in zijn eigen sterrenshow, en wil op de pensioenenbonnefooi nog even een land regeren. Sterker nog, een hele wereld vol met brandhaarden en ziektes.

Veel mensen in Nederland weten niet dat ‘The Donald’ van het bouwjaar 1946 is, beter gezegd; hoogbejaard. Misschien is het een geniale gek, een hoogbegaafde narcist, of zit hij in een psyche die geen enkele arts nog een naam heeft gegeven. Mocht dat nog naar buiten komen, dat ‘The Donald’ gewoon ernstig ziek was, dan mogen ze die ziekte wel zijn naam laten dragen; Donaldpsychosis, there you go. ‘I’m sorry sir. You’re chronically ill, you’ve got Donaldpsychosis’. Zie het als een soort van inauguratie in de medische wereld.

Ik zie met angst en spanning vrijdag de 20ste tegemoet. Obama heeft alles en iedereen onderhand al bedankt en gegroet, alsmede zijn vrouw Michelle dat gedaan heeft. Gaat het straks goed, en doet ‘The Donald’ gewoon zijn ding, maar dan op zijn eigen manier, dan stopt hij of laat hij het na 4 / 8 jaar aan iemand anders over. Gaat het dramatisch, dan wordt vrijdag de 20ste mijn nieuwe vrijdag de 13de.

En ik geloof niet eens in bijgeloof.