Het nieuwe Lloret

Het lijkt een nieuwe trend. Jezelf vinden in Azië met een selfiestick, nonchalant poserend voor een tempel om een halfuur te besteden aan de perfecte foto en deze dan vervolgens linea recta met diepe teksten op Instagram te gooien. Inclusief tropische locatie, plus #lekkerlachen #genieten om iedereen in Nederland te laten weten hoe onwijs bijzonder het aan de andere kant van de wereld is.

Ik begrijp het als geen ander. De Spaanse costa waar we vier jaar lang elke zomer hebben doorgebracht, gaat een beetje vervelen nu we de twintig ingaan. Het enige doel was om overdag zo bruin mogelijk te worden. Om vervolgens ‘s avonds zoveel mogelijk Nederlanders te leren kennen in een toko waar alleen maar Nederlanders werken, alleen maar Nederlandse muziek gedraaid wordt, op een afstand van maximaal drie uur vliegen van Nederland, waar (surprise, surprise) alleen maar Nederlands gesproken wordt. Been there, done that! En dat gaat vervelen.

Daarom vertrekken we massaal naar een plek die op onze leeftijd beter te verantwoorden is naar onszelf en naar de buitenwereld. Waar de foto’s van onze koffers die onze ouders maken voor vertrek worden vervangen door backpacks. Waar de villa’s met zwembad plaatsmaken voor cheapass hostels. Waar we de kroketten inruilen voor rijst met stokjes. En waar de opblaasflamingo’s ineens tot levende olifanten zijn geëvolueerd.

Voordat ik verder ga met oordelen, moet ik wat opbiechten. Ook ik heb tijdens deze treinreis via mijn telefoon serieuze, Thaise plannen gemaakt. Toen mijn ogen per ongeluk van mijn scherm afweken, besefte ik dat iedereen om mij heen hetzelfde aan het doen was. Wellicht waren ze niet dezelfde roadtrip aan het uitstippelen, maar niemand keek in ieder geval nog op van zijn scherm. Niet naar elkaar. Niet om zich heen. Niet naar buiten. Iedereen vergéét simpelweg om naar buiten te kijken. We vergeten dat we waarschijnlijk nog meer van andermans vakantie in de jungle hebben gezien de afgelopen twee uur, dan van Nederland zelf, omdat we te druk zijn met het bekijken van Marleen haar zojuist geplaatste Facebook-album getiteld “Groetjes uit de Rimboe #Thailand”.

Dus lieve mede(bijna)twintigers. Voordat we dat album deze zomer zelf gaan plaatsen, laten we onszelf dan in ieder geval verplichten om wat vaker door dat raam van de trein of metro te kijken. Daarbij kan het ook geen kwaad om af en toe even te glimlachen naar de reiziger tegenover je. Laten we dat eerst doen, voordat we van Thailand ons nieuwe Lloret maken.