Goede voornemens
Eigenlijk is het er maar één. Stoppen met roken. Vandaag 10 januari, dag tien. Het stoppen zelf was niet zo moeilijk, die laatste sigaret is een keer op. Het niet weer beginnen, dáár heb ik moeite mee. In zekere zin een gevecht op leven en dood. Het is nu of nooit. Als ik nú niet stop weet ik niet of ik ooit nog stop, en of ik het nogmaals kan opbrengen – binnen nu en zeg tien jaar – een nieuwe poging te doen. Oudejaarsavond bewust van het feit dat dit de laatsten moeten zijn. En misschien toch stiekem proberen een buffertje (nicotine) aan te leggen, wat natuurlijk nergens op slaat want zo werkt het niet.
Gemakkelijk gaat het me niet af. Allesbehalve. Het is een strijd die 24 uur per dag – elke dag -geleverd wordt. Mijn lichaam vindt het waarschijnlijk – zo vermoedt ik – al lang prima dat ik gestopt ben en, is voor mijn gevoel ook slechts an innocent bystander, een collateraaltje dat het maar moet doen met de uitkomst, ongeacht. Het grootste gevecht vindt plaats tussen mij en mijzelf. De goede tegen de kwade. De verstandige tegen de gemakzuchtige. De onafhankelijke tegen de verslaafde. Ik tegen mezelf.
Ik ben hele dagen – ook ‘s avonds, ‘s nachts en vroeg in de ochtend – bezig met het mezelf ervan te weerhouden m’n bankpas te pakken en naar de winkel te rennen voor een pakje peuken. Ik weet natuurlijk (al een jaar of dertig) dat roken slecht is voor mijn lichaam en dat stoppen alleen maar voordelen heeft. Maar mán wat is het moeilijk. De manier om niet alleen maar met roken bezig te zijn is mezelf proberen af te leiden. Stofzuigen, dweilen, de afwas doen, de honden amuseren, een taart bakken, knutselen, klussen, lezen, chocola eten, sporten alles om maar bezig te zijn. Maar hoe ik mezelf ook probeer af te leiden altijd is er dat stemmetje die probeert me van mijn doel af te praten. "Ach joh nog even één sigaretje, dat kan wel, sterker nog die heb je gewoon verdiend. Dan leggen we het pakje in de la en pas als je het écht niet meer trekt mag je weer een sigaret pakken." Ja ja zeker. Nou ik ken mezelf, langs die weg rook ik binnen een week / twee dagen weer op het oude niveau. Dus dat gaan we leuk niet doen. Ik ben namelijk gestopt.