De status van ons leven

Iemand zette laatst op facebook een nadenkertje: “Wanneer is je leven gelukt?” Kreeg heel veel reacties hierop van diverse aard en strekking. Ik ben er ook over gaan nadenken en zo denk ik erover.
Dit is een van de vele vragen die ons bezighoudt. Je kunt er afzonderlijke antwoorden op zoeken, maar dan heb je te maken met de vele meningen die nog meer vragen oproepen dan ze beantwoorden.
Deze vragen bevinden, naar mijn mening, op nano niveau. Op dit niveau kijken wij namelijk naar elkaar en bepalen onze status ten opzichte van elkaar.

Als wij een niveau hoger gaan staan, laten we zeggen op het micro niveau, dan laten wij het persoonlijke los en gaan de status van de mensheid plaatsen ten overstaan van onze aarde. De elementen, de planten, de dieren en dergelijke, kortom de natuur waaruit alles is ontstaan. Hierbij stellen wij als mens al weinig voor, laat staan als individu.

Als wij onze gedachten nog een niveau hoger tillen, op het niveau van het universum, laten we dit stellen als op het macro niveau, dan stelt onze aarde al bijna niets meer voor, laat staan wij als mens.

Op nano niveau stellen wij ons heel wat voor. Wij slaan onszelf op de borst dat wij dit kunnen en dat kunnen. Wij kunnen ook heel wat, maar dan vanuit onze beperkte perspectief. Wie naar natuurfilms kijkt, ziet dat dieren instinctief dingen doen die wij ons niet eens kunnen voorstellen, laat staan bevatten. Hoe komt dat?
De natuur, waaruit alles is ontstaan, omvat het gehele universum en zal door ons, de mens, als nietige wezens, nooit begrepen worden. Om een vergelijk te maken van onze, de mens, status ten overstaan van de natuur is als van een zandkorrel in de woestijn. Wij mogen nadenken en dingen leren waar de natuur ons niet in heeft “voorzien” zoals bijvoorbeeld bij de planten en de dieren. Tot op zekere hoogte zullen wij steeds nieuwe zaken ontdekken die al in de natuur aanwezig zijn, maar verder dan het “noodzakelijke” zullen wij niet komen.

Datgene wat wij ervaren als mens is door de natuur in onze genen ingebouwd. Wij zullen erop moeten vertrouwen dat de natuur ons heeft doen ontstaan om dezelfde redenen, echter met andere taken, als zij andere levensvormen heeft doen ontstaan. Daarbij zijn er geen privileges, want elk wezen is gekoppeld aan het geheel en ervaart het leven min of meer als wij het ervaren.