De ontdekkingsreiziger anno 2017

Zo. De feestdagen achter de rug. Kinderen back to school. Het hysterische gestuiter in huis ebt langzaam weg. Dankzij de nieuw verkregen cadeaus in december is het kibbelen onderling ook nog eens gereduceerd tot een minimum. Ze zitten elkaar tijdelijk wat minder in de weg. En spelen zowaar ‘uit zichzelf’.

Zo ook ‘hij van vijf’. Razend blij is ie met zijn Tip Toi pen, editie reis door het menselijk lichaam. Een – ik quote de verpakking even – ‘innovatief leersysteem waarmee kinderen al spelenderwijs de wereld ontdekken’. Kijk, twee vliegen in één klap. Dacht ik.

Nou, leren, dat doet ie. Iets te goed, wat mij betreft. Met zijn interactieve stift komt ie niet verder dan de schaamstreek van het meegeleverde jongetje en meisje. Waarop de stift in niet mis te verstane taal hardop opdreunt waar de punt van de stift nu weer is aanbeland.

Niks ontdekkingstocht naar wat melktanden zijn. Waar spierpijn vandaan komt, of hoe het oor werkt. Nee. Ik word tijdens het boterhammen smeren geconfronteerd met een “mama, heb jij ook een schede?”
Pardon???

Mijn tot dan toe onschuldige ‘hij van vijf’.
Die ik iedere avond voorlees uit Dolfje Weerwolfje.
Vraagt mij of ik… juist ja.

Lang verhaal kort, het bijgeleverde meisje en jongetje maken nu zelf een educatieve reis. Een wereldreis, om precies te zijn. Als ze terug zijn mogen ze hun avonturen vertellen. Aan ‘zij van negen’ welteverstaan.

Kan ‘hij van vijf’ zich nu vol overgave storten op de thema’s snot, poep en pies. Lijkt me uitdagend genoeg voor mijn kleine ambitieuze ontdekkingsreiziger. En – eerlijk is eerlijk – ook voor mij.

Cheers. Op een gezond nieuwsgierig 2017!