WhatsApp, what’s up?

Hoeveel appjes en posts op Facebook heb jij vandaag gelezen? Anno 2016 staan we meer in contact met elkaar dan ooit, of het nu met het thuisfront is (‘de aardappels staan op’) of met die neef die in Australië woont (‘FF surfen voor het ontbijt’). Als je door het adresboek van je smartphone scrolt, kun je waarschijnlijk de conclusie trekken dat de meeste contacten oppervlakkig zijn. Behalve dan die met familie en goede vrienden. Dat zijn de mensen die ertoe doen, voor wie je dag en nacht klaarstaat en vice versa. Dit zijn zonder twijfel ook degenen die je regelmatig in het echt ziet. Social media kan dan een mooie aanvulling zijn op de momenten dat je elkaar live ziet.

Laatst sprak ik iemand die gedesillusioneerd voor me zat na twee jaar internetdaten en tinderen. Keer op keer liepen de ontmoetingen met zogenaamd geweldige mannen uit op een teleurstelling. Op de foto op internet was die enorme bierbuik niet zien geweest en van die geclaimde vrolijke persoonlijkheid was weinig te bespeuren in het echte leven. Met haar drukke baan en dito sociale leven kreeg ze steeds meer het gevoel dat ze haar tijd aan het verdoen was. ‘Het is een schijnwereld’, concludeerde ze. ‘Is dit nu de enige manier om aan de man te komen?’

Relaties ontstaan misschien via internet (het gebeurt!) maar bestendigen zich pas op het moment dat je elkaar echt leert kennen, door gesprekken face-to-face te voeren. Hoe paradoxaal ook, het gaat dan lang niet altijd om wat je zegt, maar meer om hoe je het zegt, lichaamstaal, oogcontact, glimlachen, nabijheid en zelfs de geur. Dit zijn allemaal signalen die duidelijker spreken dan 1000 woorden. Op deze manier kun je elkaar ook op een bepaalde afstand
houden. Menselijke relaties (face-to-face) daarentegen zijn rommelig en veeleisend. Deze kan je niet controleren.

Zoals zovelen van ons moet ik de menselijke relaties en bijbehorende communicatie herzien. What’s up? Ik ben zoekende in het vinden van een goede balans.

Daarom wil ik een voorstel doen: laten we meer in de ban zijn van elkaar als persoon. Technologie mag er alleen een hulpmiddel bij zijn. Kortom: het wordt tijd om weer eens te praten! Dit is een open uitnodiging om mij via social media te benaderen. Dan nodig ik je graag uit voor een gesprek. Ik kijk er naar uit om met je kennis te maken. Graag tot snel!