Wat als?

Wat als wij mensen niet geleerd zouden hebben om elkaar te haten, maar wij slechts liefde bijgebracht zouden hebben gekregen?
Wat als wereldleiders elkaar wederzijds een fatsoenlijke vergoeding zouden geven voor de geleverde grondstoffen, zodat welvaart een globale waarde zou hebben?

Steeds vaker droom ik weg in mijn hoofd bij de woorden van John Lennon’s “Imagine” en hoop dat zijn epistel ooit bewaarheid wordt. In mijn beleving leven we namelijk in een wereld, die we met zijn allen in gestaag tempo om zeep zijn aan het helpen, waarbij het gros onder de mensen niet verder kijkt dan de eigen voordeur. Waar ik poog steeds meer respect op te brengen voor anderen, zie ik de wereld een tegengestelde beweging maken: verharding, met een focus op bezit.

Is het eigenlijk voor te stellen: een wereld zonder landsgrenzen, zonder religie, zonder bezit, dús een wereld die gericht is op gelijkheid. Ik zie het voor me als ik mijn ogen sluit, maar ik realiseer me terdege dat juist landsgrenzen en het beschermen hiervan, of religie en de verkondiging van het gelijk van de onzichtbare man in de lucht en/of het bezitten van zo veel mogelijk spulletjes de wereld volledig naar de verdoemenis helpt. Ooit schreef ik “heb je geld? Mooi geef er iets van weg”, maar slechts een enkeling heeft deze frase begrepen en op waarde weten te schatten.

In het verleden brachten mijn verloofde en ik spulletjes naar een noodopvang voor vluchtelingen. De meeste mensen die we hier deelgenoot van hebben gemaakt, haalden hun schouders op en zag je letterlijk denken “die zijn gek! Spullen geven aan dat tuig”. Dat tuig bestaat echter uit (veelal) nette mensen, die keurig dankjewel zeggen, omdat je hen respecteert en iets van jezelf met hen deelt, omdat je ze een betere toekomst gunt. En ja, het zijn net mensen, want net als tussen onze “schatjes” zullen hier ongetwijfeld ook enkele “pareltjes” tussen zitten, die niet het beste voor hebben met de wereld om zich heen. Niet meer dan een constatering.

Langzaam maar zeker kom ik tot de conclusie dat ik de wereld niet beter kan maken, maar dat ik slechts een speldenprik kan uitdelen aan hen die bereid zijn te luisteren. Welnu, deze speldenprik blijft onuitgedeeld, want zij die bereid zijn te luisteren, weten reeds dat wie goed doet ……………

Eenieder die mijn respect verdient, die zal het van mij krijgen,

NostraDennis