Vroegboomkorting

Bewegen is belangrijk. Met die kennis trek ik na een lange, vrijwel onbeweeglijke werkdag mijn hardloopoutfit aan. Zodra je die stap eenmaal gezet hebt, wordt het leven betrekkelijk eenvoudig. Er zijn er nog maar twee opties: lopen of falen. Ik kies de eerste.

Ik geef me over aan de botte kou, die verre van snijdend is. Hij is zeurderig aanwezig, zonder echt iets te slopen. Ik trek de rits van mijn shirt zo ver mogelijk dicht en vraag me af waarom mijn longen zo krampachtig blijven concurreren met deze ultra-ademende ANWB-versie. Kon ik het ademhalen maar aan mijn shirt overlaten, want echt van harte gaat het niet. Ik zet de ene voet voor de ander en de ander voor de één. Ik verbied mijzelf te denken aan het woord ‘zwaar’. Ondertussen spelen zich herhaaldelijk vijf achter elkaar geplakte letters in mijn hoofd af. Dan maar op het ritme van deze automatische afspeellijst lopen.

Wanneer ik als een bezetene sta te springen bij een rood stoplicht, zie ik in mijn ooghoek een driejarige dreumes die zijn chagrijnige papa assisteert met uitladen van de kerstboom. Mama moest vast verdomme zo’n ding met vroegboomkorting hebben, terwijl zij zich druk maakt om een verantwoorde hutspot met Oosterse twist uit de Allerhande. Erg groot is de spanningsboog van een driejarige blijkbaar niet, want hij heeft me al gespot. Verbaasd kijkt hij me aan met zijn grote, glinsterende ogen, die zo heerlijk uit verhouding zijn met het formaat van zijn hoofd. Dan vraagt hij: "Wat ben je aan het doen?". Ik kijk hem aan en hups ongemakkelijk van de ene voet op de andere. Twijfelachtig antwoord ik: "hardlopen".

Het stoplicht springt op groen en het volume van de afspeellijst schiet ongevraagd omhoog. Ik vervolg mijn pas. Dan valt het geluid in mijn hoofd plotseling uit. Krijg nou wat: accu leeg? Zo lang heb ik toch niet stilgestaan bij het stoplicht? In stilte besef ik wat een filosofische vraag deze kleine man mij eigenlijk stelde. Als hij me een antwoord kan geven, krijgt hij een lolly. Voor de verzameling van al het slechte zoet dat hij moest opsparen na de uitreiking van zijn regenboogpietendiploma en de uitvoering van dreumesdrama. Om hem voor te bereiden op het bedwingen van de duivelse impulsen van het volwassen leven.